ἀνδροδάμας: Difference between revisions
Τὸν αὐτὸν αἰνεῖν καὶ ψέγειν ἀνδρὸς κακοῦ → Hominis mali est culpare, quem laudaverit → Den selben lobt und tadelt nur ein schlechter Mann
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
(4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=androdamas | |Transliteration C=androdamas | ||
|Beta Code=a)ndroda/mas | |Beta Code=a)ndroda/mas | ||
|Definition=[δᾰ], αντος, ὁ, ἡ, < | |Definition=[δᾰ], αντος, ὁ, ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[man-taming]], <b class="b3">φόβος, ῥιπὰ οῐνου</b>, Pi.''N.''3.39, ''Fr.''166; [[man-slaying]], of Eriphyle, Id.''N.''9.16 (ubi al. <b class="b3">ἀνδροδάμαν τ'</b> pro-<b class="b3">δάμαντ'</b>).<br><span class="bld">II</span> [[arsenical pyrites]], Ps.-Democr.Alch.p.45B. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=αντος (ὁ, ἡ)<br /><b>1</b> qui dompte les hommes;<br /><b>2</b> qui tue son époux.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήρ]], [[δαμάω]]. | |btext=αντος (ὁ, ἡ)<br /><b>1</b> [[qui dompte les hommes]];<br /><b>2</b> [[qui tue son époux]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήρ]], [[δαμάω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀνδροδάμας:''' αντος adj.<br /><b class="num">1 | |elrutext='''ἀνδροδάμας:''' αντος adj.<br /><b class="num">1</b> [[укрощающий мужей]] ([[φόβος]], [[οἶνος]] Pind.);<br /><b class="num">2</b> [[умертвившая]] (своего) супруга ([[Ἐριφύλη]] Pind.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{Slater | {{Slater | ||
|sltr=<b>ἀνδροδᾰμας</b> <br /> <b>a</b> [[that]] conquers [[man]] [[φόβος]] [[ἀνδροδάμας]] (N. 3.39) ἀνδροδάμαντα δ' [[ἐπεὶ]] Φῆρες δάεν ῥιπὰν μελιαδέος οἴνου (supp. Casaubon, Boeckh: ὀδαμαν codd. Athenaei) fr. 166. 1.<br /> <b>b</b> murdering her [[husband]] ἀνδροδάμαντ' Ἐριφύλαν (ἀνδρομάδαν τ [[varia lectio|v.l.]]: ἀνδροδάμαν δ coni. Schneidewin: ἡ γὰρ [[Ἐριφύλη]] τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα Ἀμφιάραον προὔδωκεν | |sltr=<b>ἀνδροδᾰμας</b> <br /> <b>a</b> [[that]] conquers [[man]] [[φόβος]] [[ἀνδροδάμας]] (N. 3.39) ἀνδροδάμαντα δ' [[ἐπεὶ]] Φῆρες δάεν ῥιπὰν μελιαδέος οἴνου (supp. Casaubon, Boeckh: ὀδαμαν codd. Athenaei) fr. 166. 1.<br /> <b>b</b> murdering her [[husband]] ἀνδροδάμαντ' Ἐριφύλαν (ἀνδρομάδαν τ [[varia lectio|v.l.]]: ἀνδροδάμαν δ coni. Schneidewin: ἡ γὰρ [[Ἐριφύλη]] τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα Ἀμφιάραον προὔδωκεν εἰς φόνον. Σ.) (N. 9.16) | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Latest revision as of 10:37, 25 August 2023
English (LSJ)
[δᾰ], αντος, ὁ, ἡ,
A man-taming, φόβος, ῥιπὰ οῐνου, Pi.N.3.39, Fr.166; man-slaying, of Eriphyle, Id.N.9.16 (ubi al. ἀνδροδάμαν τ' pro-δάμαντ').
II arsenical pyrites, Ps.-Democr.Alch.p.45B.
Spanish (DGE)
-αντος
I 1que somete, encadena a los hombres φόβος ἀνδροδάμας Pi.N.3.39, ἀνδροδάμαντα ... ῥιπὰν ... οἴνου Pi.Fr.166.
2 que mata, destruye ἀνδροδάμαντ' Ἐριφύλαν Pi.N.9.16.
II 1pirita Ps.Democr.p.45.
2 marcasita plateada Plin.HN 36.146, 37.144.
German (Pape)
[Seite 218] αντος, Männer überwältigend, φόβος Pind. N. 3, 37; den Gatten tödtend, Ἐριφύλη 9, 16.
French (Bailly abrégé)
αντος (ὁ, ἡ)
1 qui dompte les hommes;
2 qui tue son époux.
Étymologie: ἀνήρ, δαμάω.
Russian (Dvoretsky)
ἀνδροδάμας: αντος adj.
1 укрощающий мужей (φόβος, οἶνος Pind.);
2 умертвившая (своего) супруга (Ἐριφύλη Pind.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀνδροδάμας: [ᾰ] αντος, ὁ, ἡ, (δαμάω) ὁ καταδαμάζων τοὺς ἄνδρας, φόβος, οἶνος Πινδ. Ν. 3. 67· Ἀποσπ. 147· ἀνδροφόνος, περὶ τῆς Ἐριφύλης, ὁ αὐτ. Ν. 9. 37 (ἔνθα ἄλλοι «ἀνδροδάμαν τ’» ἀντὶ «-δάμαντ’»).
English (Slater)
ἀνδροδᾰμας
a that conquers man φόβος ἀνδροδάμας (N. 3.39) ἀνδροδάμαντα δ' ἐπεὶ Φῆρες δάεν ῥιπὰν μελιαδέος οἴνου (supp. Casaubon, Boeckh: ὀδαμαν codd. Athenaei) fr. 166. 1.
b murdering her husband ἀνδροδάμαντ' Ἐριφύλαν (ἀνδρομάδαν τ v.l.: ἀνδροδάμαν δ coni. Schneidewin: ἡ γὰρ Ἐριφύλη τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα Ἀμφιάραον προὔδωκεν εἰς φόνον. Σ.) (N. 9.16)
Greek Monolingual
ἀνδροδάμας, ο, η, (Α)
1. εκείνος που καταδαμάζει τους άνδρες
2. ανδροφόνος, αντροφονιάς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ανήρ, ανδρός + -δάμας < δάμνημι «δαμάζω»].
Greek Monotonic
ἀνδροδάμας: [ᾰ], -αντος, ὁ, ἡ (ἀνήρ, δαμάζω), αυτός που δαμάζει τους άνδρες, σε Πίνδ.