ὁμοιόπτωτος: Difference between revisions
τὸ πεπρωμένον γὰρ οὐ μόνον βροτοῖς ἄφευκτόν ἐστιν, ἀλλὰ καὶ τὸν οὐρανόν ἔχουσι → fate is unavoidable not only for mortals, but also for those who hold the heavens
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=omoioptotos | |Transliteration C=omoioptotos | ||
|Beta Code=o(moio/ptwtos | |Beta Code=o(moio/ptwtos | ||
|Definition= | |Definition=ὁμοιόπτωτον,<br><span class="bld">A</span> [[with a similar inflection]], [[in a like case]], Plu.''Demetr.''14,2.853b, A.D.''Synt.''124.26, al., Quint.9.3.80, S.E. ''M.''1.226; <b class="b3">τὰ ὁ.</b>, of the rhetorical figure in which such words are used, Phld.''Rh.''1.162 S., Rutil.2.13,al.<br><span class="bld">2</span> Astrol., [[corresponding]], ζῴδια Vett.Val.19.10. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[ὁμοιόπτωτος]], -ον)<br />αυτός που τίθεται ή βρίσκεται στην [[ίδια]] [[γραμματική]] [[πτώση]] με κάποιον άλλον («[[ομοιόπτωτος]] [[προσδιορισμός]]»)<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />(το ουδ. πληθ. ή εν. ως ουσ.) <i>τὰ ὁμοιόπτωτα</i> ή <i>τo ὁμοιόπτωτον</i><br />ρητορικό [[σχήμα]] στο οποίο γινόταν [[χρήση]] ομοιόπτωτων λέξεων<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για [[λέξη]]) αυτός που έχει την [[ίδια]] [[κατάληξη]] με κάποιον [[άλλο]], [[ομοιοτέλευτος]]<br /><b>2.</b> (για ζωδιακό αστερισμό) αυτός που αντιστοιχεί σε κάποιον [[άλλο]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ομοιοπτώτως</i> και <i>ομοιόπτωτα</i> (Α ὁμοιοπτώτως)<br />με ομοιόπτωτο τρόπο, στην [[ίδια]] [[πτώση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ομοι</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>πτωτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[πίπτω]]), | |mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[ὁμοιόπτωτος]], -ον)<br />αυτός που τίθεται ή βρίσκεται στην [[ίδια]] [[γραμματική]] [[πτώση]] με κάποιον άλλον («[[ομοιόπτωτος]] [[προσδιορισμός]]»)<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />(το ουδ. πληθ. ή εν. ως ουσ.) <i>τὰ ὁμοιόπτωτα</i> ή <i>τo ὁμοιόπτωτον</i><br />ρητορικό [[σχήμα]] στο οποίο γινόταν [[χρήση]] ομοιόπτωτων λέξεων<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> (για [[λέξη]]) αυτός που έχει την [[ίδια]] [[κατάληξη]] με κάποιον [[άλλο]], [[ομοιοτέλευτος]]<br /><b>2.</b> (για ζωδιακό αστερισμό) αυτός που αντιστοιχεί σε κάποιον [[άλλο]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>ομοιοπτώτως</i> και <i>ομοιόπτωτα</i> (Α ὁμοιοπτώτως)<br />με ομοιόπτωτο τρόπο, στην [[ίδια]] [[πτώση]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ομοι</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>πτωτος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[πίπτω]]), [[πρβλ]]. [[ισόπτωτος]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:32, 25 August 2023
English (LSJ)
ὁμοιόπτωτον,
A with a similar inflection, in a like case, Plu.Demetr.14,2.853b, A.D.Synt.124.26, al., Quint.9.3.80, S.E. M.1.226; τὰ ὁ., of the rhetorical figure in which such words are used, Phld.Rh.1.162 S., Rutil.2.13,al.
2 Astrol., corresponding, ζῴδια Vett.Val.19.10.
German (Pape)
[Seite 335] in gleichem Falle, Casus; ὀνόματα, S. Emp. adv. gramm. 226; Plut. Demetr. 14; auch adv., Choerob. 1316 E.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
t. de gramm. qui est au même cas.
Étymologie: ὅμοιος, πίπτω.
Russian (Dvoretsky)
ὁμοιόπτωτος: стоящий в одном и том же падеже, сходный по падежной форме (ὀνόματα Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ὁμοιόπτωτος: -ον, ὁ ἔχων ὁμοίαν κατάληξιν ὁμοιοτέλευτος, γαμητέον· ὁμοιόπτωτόν τι τῷ δουλευτέον Πλουτ. Δημήτρ. 2. 14., 2. 853Β· ἔχων ὁμοίαν πτῶσιν, Ἀπολλών. περὶ Συντ. σ. 124, περὶ Ἀντωνυμ. 67Α. - Ἐπίρρ. ὁμοιόπτωτος, Κραμήρου Ἀν. τ. 4. σ. 273, 15, Φιλήμ. Λεξ. Τεχν. § 35, σ. 25.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ ὁμοιόπτωτος, -ον)
αυτός που τίθεται ή βρίσκεται στην ίδια γραμματική πτώση με κάποιον άλλον («ομοιόπτωτος προσδιορισμός»)
μσν.-αρχ.
(το ουδ. πληθ. ή εν. ως ουσ.) τὰ ὁμοιόπτωτα ή τo ὁμοιόπτωτον
ρητορικό σχήμα στο οποίο γινόταν χρήση ομοιόπτωτων λέξεων
αρχ.
1. (για λέξη) αυτός που έχει την ίδια κατάληξη με κάποιον άλλο, ομοιοτέλευτος
2. (για ζωδιακό αστερισμό) αυτός που αντιστοιχεί σε κάποιον άλλο.
επίρρ...
ομοιοπτώτως και ομοιόπτωτα (Α ὁμοιοπτώτως)
με ομοιόπτωτο τρόπο, στην ίδια πτώση.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ομοι(ο)- + -πτωτος (< πίπτω), πρβλ. ισόπτωτος].
