ἐπιχαρής: Difference between revisions
οὕτως ἐξ ἐχθρῶν αὐτοκτόνα πέμπετο δῶρα, ἐν χάριτος προφάσει μοῖραν ἔχοντα μόρου → thus mutual gifts that bring death were bestowed by enemies, gifts that brought the lot of death in the name of a favor
m (Text replacement - "<span class="bibl">LXX" to "<span class="bibl">LXX") |
Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epicharis | |Transliteration C=epicharis | ||
|Beta Code=e)pixarh/s | |Beta Code=e)pixarh/s | ||
|Definition= | |Definition=ἐπιχαρές,<br><span class="bld">A</span> [[gratifying]], [[agreeable]], τίς ὧδε τλησικάρδιος.., ὅτῳ τάδ' ἐπιχαρῆ; [[Aeschylus|A.]]''[[Prometheus Vinctus|Pr.]]''161 (lyr.); πόρνη καλὴ καὶ ἐ. [[LXX]] ''Na.''3.4.<br><span class="bld">II</span> of a person, [[rejoiced at]], πτώματι ἐχθρῶν [[LXX]] ''Jb.''31.29. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br />réjouissant, agréable.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιχαίρω]]. | |btext=ής, ές :<br />[[réjouissant]], [[agréable]].<br />'''Étymologie:''' [[ἐπιχαίρω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 09:16, 7 February 2024
English (LSJ)
ἐπιχαρές,
A gratifying, agreeable, τίς ὧδε τλησικάρδιος.., ὅτῳ τάδ' ἐπιχαρῆ; A.Pr.161 (lyr.); πόρνη καλὴ καὶ ἐ. LXX Na.3.4.
II of a person, rejoiced at, πτώματι ἐχθρῶν LXX Jb.31.29.
German (Pape)
[Seite 1002] ές, 11 erfreuend, angenehm, τινί, Aesch. Prom. 160. – 21 erfreut worüber, τινί, LXX.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
réjouissant, agréable.
Étymologie: ἐπιχαίρω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιχᾰρής: радостный, приятный (τινι Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιχᾰρής: -ές, εὐχάριστος, χαροποιός, τίς ὧδε τλησικάρδιος θεῶν, ὅτῳ τάδ’ ἐπιχαρῆ; Αἰσχύλ. Πρ. 160. ΙΙ. ἐπὶ προσώπου, ὁ χαίρων ἐπί τινι, εἰ δὲ καὶ ἐπιχαρὴς ἐγενόμην πτώματι ἐχθρῶν μου Ἑβδ. (Ἰὼβ ΛΑ΄, 29).
Greek Monolingual
ἐπιχαρής, -ές (Α)
1. ευχάριστος, χαροποιός («τίς ὧδε τλησικάρδιος θεῶν, ὅτῳ τάδ’ ἐπιχαρῆ;» — ποιός απ’ τους θεούς είναι τόσο ασυγκίνητος ώστε αυτά να τον χαροποιούν; Αισχύλ.)
2. (για πρόσ.) αυτός που χαίρεται για κάτι («εἰ δὲ καὶ ἐπιχαρὴς ἐγενόμην πτώματι ἐχθρῶν μου» — αν χάρηκα για την πτώση, την ήττα τών εχθρών μου, ΠΔ)
3. (για πρόσωπο) ελκυστικός, γοητευτικός («πόρνη καλή καὶ ἐπιχαρής», ΠΔ).
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + -χαρής < χάρος, το ή θ. χαρ- (ε-χάρ-ην)].
Greek Monotonic
ἐπιχᾰρής: -ές (χαρά), ευχάριστος, αρεστός, προσηνής, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
ἐπι-χᾰρής, ές χαρά
gratifying, agreeable, Aesch.
