ποινοποιός: Difference between revisions

From LSJ

καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?

Source
m (Text replacement - "αἱ" to "αἱ")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=poinopoios
|Transliteration C=poinopoios
|Beta Code=poinopoio/s
|Beta Code=poinopoio/s
|Definition=όν, [[taking vengeance]], <b class="b3">αἱ π</b>. [[the avenging goddesses]], Ps.Luc. <span class="title">Philopatr.</span>23.
|Definition=ποινοποιόν, [[taking vengeance]], <b class="b3">αἱ π.</b> [[the avenging goddesses]], Ps.Luc. ''Philopatr.''23.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 17: Line 17:
}}
}}
{{elnl
{{elnl
|elnltext=ποινοποιός -όν &#91;[[ποινή]], [[ποιέω]]] [[wraak nemend]].
|elnltext=ποινοποιός -όν &#91;[[ποινή]], [[ποιέω]]] [[wraak nemend]].
}}
}}
{{elru
{{elru

Latest revision as of 11:20, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ποινοποιός Medium diacritics: ποινοποιός Low diacritics: ποινοποιός Capitals: ΠΟΙΝΟΠΟΙΟΣ
Transliteration A: poinopoiós Transliteration B: poinopoios Transliteration C: poinopoios Beta Code: poinopoio/s

English (LSJ)

ποινοποιόν, taking vengeance, αἱ π. the avenging goddesses, Ps.Luc. Philopatr.23.

German (Pape)

[Seite 652] Rache, Strafe bereitend, vollziehend, αἱ ποινοποιοί, die Rachegöttinnen, Luc. Philopatr. 23.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
qui punit ; αἱ ποινοποιοί les furies vengeresses.
Étymologie: ποινή, ποιέω.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ποινοποιός -όν [ποινή, ποιέω] wraak nemend.

Russian (Dvoretsky)

ποινοποιός: несущий возмездие, воздающий за преступления: αἱ ποινοποιοί (sc. θεαί) Luc. богини-карательницы.

Greek (Liddell-Scott)

ποινοποιός: -όν, ὁ ἐκδικῶν, ἐκδίκησιν ἐνεργῶν, αἱ πινοποιοί, αἱ τῆς ἐκδικήσεως θεότητες, Ψευδο-Λουκ. Φιλόπατρ. 23.

Greek Monolingual

-όν, Α
1. αυτός που παίρνει εκδίκηση, που επιβάλλει τιμωρία
2. (το θηλ. στον πληθ. ως ουσ.) αἱ ποινοποιοί
οι θεότητες της εκδίκησης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ποινή + συνδετικό φωνήεν -ο- + -ποιός].