ὀρθόκρανος: Difference between revisions
Ξένῳ μάλιστα συμφέρει τὸ σωφρονεῖν → Bene se modeste gerere peregrinum decet → Den größten Nutzen bringt dem Gast Bescheidenheit
m (Text replacement - ":<br />][[" to ":<br />[[") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=orthokranos | |Transliteration C=orthokranos | ||
|Beta Code=o)rqo/kranos | |Beta Code=o)rqo/kranos | ||
|Definition= | |Definition=ὀρθόκρανον, [[having a high head]], [[τύμβος]] ὀρθόκρανος = a [[high]] [[funeral mound]], S.''Ant.''1203. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ὀρθόκρανος]], -ον (Α)<br />αυτός που έχει υψωμένη την [[κορυφή]], [[ψηλός]] («[[τύμβος]] [[ὀρθόκρανος]]», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ορθ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κρανος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κρᾶνον]] [<b>πρβλ.</b> [[κρανίον]]), | |mltxt=[[ὀρθόκρανος]], -ον (Α)<br />αυτός που έχει υψωμένη την [[κορυφή]], [[ψηλός]] («[[τύμβος]] [[ὀρθόκρανος]]», <b>Σοφ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ορθ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>κρανος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[κρᾶνον]] [<b>πρβλ.</b> [[κρανίον]]), [[πρβλ]]. [[πολύκρανος]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Latest revision as of 11:24, 25 August 2023
English (LSJ)
ὀρθόκρανον, having a high head, τύμβος ὀρθόκρανος = a high funeral mound, S.Ant.1203.
German (Pape)
[Seite 374] mit grade emporragendem Haupte, τύμβος, ein erhöhter Grabhügel, Soph. Ant. 1188, der Schol. erkl. einfach ὑψηλός.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui dresse son sommet.
Étymologie: ὀρθός, κράνον.
Russian (Dvoretsky)
ὀρθόκρᾱνος: с высокой вершиной, высокий (τύμβος Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ὀρθόκρᾱνος: -ον, ὁ ἔχων ὑψωμένην τὴν κεφαλήν, τύμβος ὀρθ., ὑψηλὸς τάφος, Σοφ. Ἀντ. 1203.
Greek Monolingual
ὀρθόκρανος, -ον (Α)
αυτός που έχει υψωμένη την κορυφή, ψηλός («τύμβος ὀρθόκρανος», Σοφ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο)- + -κρανος (< κρᾶνον [πρβλ. κρανίον), πρβλ. πολύκρανος].
Greek Monotonic
ὀρθόκρᾱνος: -ον, αυτός που κρατάει υψωμένο το κεφάλι του, υπερήφανος, σε Σοφ.
