ἐπεγγελάω: Difference between revisions
Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)
m (LSJ1 replacement) |
m (Text replacement - "τινι" to "τινι") |
||
| (2 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0908.png Seite 908]] (s. [[γελάω]]), verlachen, verspotten; τινί, Soph. Ai. 989; Xen. An. 2, 4, 27; absol., Aesch. 2, 182 u. Sp., wie Plut. C. Graech. 12; [[κατά]] τινος, Soph. Ai. 969; τινός, Poll. 8, 77. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0908.png Seite 908]] (s. [[γελάω]]), [[verlachen]], [[verspotten]]; τινί, Soph. Ai. 989; Xen. An. 2, 4, 27; absol., Aesch. 2, 182 u. Sp., wie Plut. C. Graech. 12; [[κατά]] τινος, Soph. Ai. 969; τινός, Poll. 8, 77. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext= | |btext=[[ἐπεγγελῶ]] :<br />[[rire de]], [[se moquer de]], τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[ἐγγελάω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Latest revision as of 17:03, 5 November 2024
English (LSJ)
fut. ἐπεγγελάσομαι, Ep. iterative
A ἐπεγγελάασκε Q.S.14.397: —laugh at, exult over, τινί S.Aj.989, X.An.2.4.27; κατά τινος S.Aj. 969; ταῖς συμφοραῖς τινῶν J.AJ11.6.10: abs., S.Aj.454, Aeschin.2.182, Phld.Mort.20; ἐπεγγελόωσα Opp.H.2.303: c. acc. cogn., ὑβριστήν τινα γέλωτα Aristaenet.2.6.
German (Pape)
[Seite 908] (s. γελάω), verlachen, verspotten; τινί, Soph. Ai. 989; Xen. An. 2, 4, 27; absol., Aesch. 2, 182 u. Sp., wie Plut. C. Graech. 12; κατά τινος, Soph. Ai. 969; τινός, Poll. 8, 77.
French (Bailly abrégé)
ἐπεγγελῶ :
rire de, se moquer de, τινι.
Étymologie: ἐπί, ἐγγελάω.
Russian (Dvoretsky)
ἐπεγγελάω: насмехаться, издеваться (τινι Soph., Xen., Plut. и κατά τινος Soph.; ἐχθροῦ πρόσωπον ἐπεγγελῶντος Aeschin.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπεγγελάω: μέλλ. -άσομαι, γελῶ ἐπί τινι, περιγελῶ, ἐπισκώπτω, Λατ. irridere, φιλοῦσι πάντες κειμένοις ἐπεγγελᾶν Σοφ. Αἴ. 989, Ξεν. Ἀν. 2. 4, 27· τί δῆτα τοῦδ’ ἐπεγγελῷεν ἂν κάτα; Σοφ. Αἴ. 969 (ἔνθα ὁ Ἐλμσλ. τοῦδ’ ἂν ἐγγελῷεν ἄν κάτα ἴδε σημ. Jebb καὶ πρβλ. ἐγγελάω)· ἀπολ., αὐτόθι 454, Αἰσχίν. 52. 28.
Greek Monotonic
ἐπεγγελάω: μέλ. -άσομαι, περιγελώ, κοροϊδεύω, χαίρομαι, θριαμβολογώ έναντι κάποιου, με δοτ., σε Σοφ., Ξεν.· κατά τινος, σε Σοφ.
Middle Liddell
fut. άσομαι
to laugh at, exult over a person, c. dat., Soph., Xen.; κατά τινος Soph.
