στράπτω: Difference between revisions
κρείσσων ἐναρχόμενος βοηθῶν καρδίᾳ τοῦ ἐπαγγελλομένου καὶ εἰς ἐλπίδα ἄγοντος· δένδρον γὰρ ζωῆς ἐπιθυμία ἀγαθή (Proverbs 13.12 LXX) → One who sincerely sets about helping is better than one who makes promises leading to hope; for a kindly urge is a tree of life.
m (LSJ1 replacement) |
Tags: Mobile edit Mobile web edit |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=strapto | |Transliteration C=strapto | ||
|Beta Code=stra/ptw | |Beta Code=stra/ptw | ||
|Definition=rarer and later for [[ἀστράπτω]],<br><span class="bld">A</span> [[lighten]], [[flash]], S.''OC''1515, A.R.1.544; metaph., νοεραῖς σ. τομαῖς Dam.''Pr.''122.<br><span class="bld">2</span> c. acc. cogn., αἴγλην Orph.''H.''19.2; μαρμαρυγήν Opp.''C.''3.349. | |Definition=rarer and later for [[ἀστράπτω]],<br><span class="bld">A</span> [[lighten]], [[flash]], [[Sophocles|S.]]''[[Oedipus Coloneus|OC]]''1515, A.R.1.544; metaph., νοεραῖς σ. τομαῖς Dam.''Pr.''122.<br><span class="bld">2</span> c. acc. cogn., αἴγλην Orph.''H.''19.2; μαρμαρυγήν Opp.''C.''3.349. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Latest revision as of 06:50, 20 October 2024
English (LSJ)
rarer and later for ἀστράπτω,
A lighten, flash, S.OC1515, A.R.1.544; metaph., νοεραῖς σ. τομαῖς Dam.Pr.122.
2 c. acc. cogn., αἴγλην Orph.H.19.2; μαρμαρυγήν Opp.C.3.349.
German (Pape)
[Seite 950] = ἀστράπτω, blitzen, Soph. O. C. 1511 u. einzeln bei, sp. D., wie Ap. Rh. 1, 544.
French (Bailly abrégé)
éclairer, lancer des éclairs.
Étymologie: cf. ἀστράπτω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
στράπτω [~ ἀστήρ] bliksemen, flitsen.
Russian (Dvoretsky)
στράπτω: (= ἀστράπτω
2 блистать, сверкать Soph., Anth.
Greek Monolingual
Α
ἀστράπτω.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀστράπτω, χωρίς προθεματικό ἀ- (πρβλ. ἀστεροπή: στεροπή)].
Greek Monotonic
στράπτω: μέλ. -ψω, = ἀστράπτω, αστράφτω, λάμπω, ακτινοβολώ, σε Σοφ.
Greek (Liddell-Scott)
στράπτω: μέλλ. -ψω, σπανιώτερον καὶ νεώτερον τοῦ ἀστράπτω, Σοφ. Ο. Κ. 1515, Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 544· μεταφορ., νόῳ Ἀνθ. Π. 8. 23· σοφίῃ αὐτόθι 125. 2) μετὰ συστοίχ. αἰτ., αἴγλην Ὀρφ. Ὕμν. 19. 2· μαρμαρυγὴν Ὀππ. Κυν. 3. 349.
