ἀπόγαιος: Difference between revisions

From LSJ

Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch

Menander, Monostichoi, 441
(13_4)
m (Text replacement - " sc. " to " ''sc.'' ")
 
(6 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=apogaios
|Transliteration C=apogaios
|Beta Code=a)po/gaios
|Beta Code=a)po/gaios
|Definition=<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> v. [[ἀπόγειος]].</span>
|Definition=v. [[ἀπόγειος]].
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0298.png Seite 298]] (γῆ), vom Lande her kommend, [[ἄνεμος]], Landwind, Strab.; Dio Chrys. II, 51; τὸ ἀπόγαιον, 1) ein Tau, das Schiff am Lande festzubinden, Pol. 33, 7. – 2) sc. [[διάστημα]], die größte Erdferne der Planeten, Astron. – S. [[ἀπόγειος]].
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0298.png Seite 298]] (γῆ), vom Lande her kommend, [[ἄνεμος]], Landwind, Strab.; Dio Chrys. II, 51; τὸ ἀπόγαιον, 1) ein Tau, das Schiff am Lande festzubinden, Pol. 33, 7. – 2) ''[[sc.]]'' [[διάστημα]], die größte Erdferne der Planeten, Astron. – S. [[ἀπόγειος]].
}}
{{ls
|lstext='''ἀπόγαιος''': ἰδὲ [[ἀπόγειος]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀπόγαιος:''' ή -γειος, -ον (γῆ), αυτός που προέρχεται από την [[ξηρά]]· <i>ἀπόγειον</i> ή [[ἀπόγαιον]], <i>τό</i>, χοντρό [[σκοινί]], [[παλαμάρι]], μέσω του οποίου το [[πλοίο]] προσδένεται στην [[ξηρά]], σε Λουκ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[γῆ]<br />from [[land]]: ἀπόγειον or [[ἀπόγαιον]], ου, τό, a [[morning]] [[cable]], Luc.
}}
}}

Latest revision as of 11:17, 30 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀπόγαιος Medium diacritics: ἀπόγαιος Low diacritics: απόγαιος Capitals: ΑΠΟΓΑΙΟΣ
Transliteration A: apógaios Transliteration B: apogaios Transliteration C: apogaios Beta Code: a)po/gaios

English (LSJ)

v. ἀπόγειος.

German (Pape)

[Seite 298] (γῆ), vom Lande her kommend, ἄνεμος, Landwind, Strab.; Dio Chrys. II, 51; τὸ ἀπόγαιον, 1) ein Tau, das Schiff am Lande festzubinden, Pol. 33, 7. – 2) sc. διάστημα, die größte Erdferne der Planeten, Astron. – S. ἀπόγειος.

Greek (Liddell-Scott)

ἀπόγαιος: ἰδὲ ἀπόγειος.

Greek Monotonic

ἀπόγαιος: ή -γειος, -ον (γῆ), αυτός που προέρχεται από την ξηρά· ἀπόγειον ή ἀπόγαιον, τό, χοντρό σκοινί, παλαμάρι, μέσω του οποίου το πλοίο προσδένεται στην ξηρά, σε Λουκ.

Middle Liddell

[γῆ]
from land: ἀπόγειον or ἀπόγαιον, ου, τό, a morning cable, Luc.