ἐνίσπω: Difference between revisions
Βίος κέκληται δ' ὡς βίᾳ πορίζεται → Vi quia paratur vita, vita dicitur → Weil's auf gewaltsamem Streben beruht, heißt's Lebensgut
(13_7_2) |
|||
| (5 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LSJ2 | |||
|Full diacritics=ἐνίσπω | |||
|Medium diacritics=ἐνίσπω | |||
|Low diacritics=ενίσπω | |||
|Capitals=ΕΝΙΣΠΩ | |||
|Transliteration A=eníspō | |||
|Transliteration B=enispō | |||
|Transliteration C=enispo | |||
|Beta Code=e)ni/spw | |||
|Definition=v. [[ἐνέπω]]. | |||
}} | |||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0845.png Seite 845]] (verw. mit εἰπεῖν, [[ἔσπετε]], s. Buttm. Lexil. I p. 279 ff. II p. 273, vgl. [[ἐνίπτω]]), fut. ἐνισπήσω, Od. 5, 98, gew. [[ἐνίψω]], Il. 7, 447 Od. 2, 137, aor. II. [[ἐνισπεῖν]], Od. 3, 93, ἔνισπεν, Il. 2, 80, imperat. ἔνισπε, Od. 4, 642, nach Schol. Il. 24, 388 ἐνίσπες, wie Bekker am Ende des Verses überall schreibt, z. B. μῦθον ἐνίσπες Il. 11, 186, conj. [[ἐνίσπω]], Od. 9, 37. 17, 529, opt. ἐνίσποις, 4, 317; der aor. ἐνένισπεν Il. 23, 473 ist mit Buttmann u. Spitzner in ἐνένιπεν zu ändern, wie Bekk. gethan, u. zu [[ἐνίπτω]] zu ziehen. Bei Hom. nur fut. u. aor., ἐνέπ ω ergänzend; | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0845.png Seite 845]] (verw. mit εἰπεῖν, [[ἔσπετε]], s. Buttm. Lexil. I p. 279 ff. II p. 273, vgl. [[ἐνίπτω]]), fut. ἐνισπήσω, Od. 5, 98, gew. [[ἐνίψω]], Il. 7, 447 Od. 2, 137, aor. II. [[ἐνισπεῖν]], Od. 3, 93, ἔνισπεν, Il. 2, 80, imperat. ἔνισπε, Od. 4, 642, nach Schol. Il. 24, 388 ἐνίσπες, wie Bekker am Ende des Verses überall schreibt, z. B. μῦθον ἐνίσπες Il. 11, 186, conj. [[ἐνίσπω]], Od. 9, 37. 17, 529, opt. ἐνίσποις, 4, 317; der aor. ἐνένισπεν Il. 23, 473 ist mit Buttmann u. Spitzner in ἐνένιπεν zu ändern, wie Bekk. gethan, u. zu [[ἐνίπτω]] zu ziehen. Bei Hom. nur fut. u. aor., ἐνέπ ω ergänzend; [[ansagen]], [[erzählen]], [[berichten]]; μῦθόν τινι, Il. 11, 186. 839; μῆτιν 14, 107; [[ὄνειρον]] 2, 80; οἶτον παιδός 24, 388; νόσον Od. 9, 37; κληηδόνα πατρός 4, 317; [[καί]] μοι νημερτὲς ἐνίσπες 3, 101, σὺ δ' ἀληθὲς ἐνίσπες 3, 247; absol., ἵν' [[ἀντίον]] αὐτὸς ἐνίσπῃ, vor euch, Od. 17, 529, wie H. h. Cer. 71. So auch die folgdn Dichter; ἔνισπε δ' ἡμῖν ποῖ κεκύρωται [[τέλος]] Aesch. Suppl. 598; [[ἐνισπεῖν]] Eur. Suppl. 435; μῦθον [[ἐνίψω]] Theocr. 27, 10; Ap. Rh. 1, 487 u. öfter; auch mit dem acc. vrbdn, πρώτη δέ με τοιάδ' ἔνισπεν Opp. Cyn. 1, 19; nach Hes. Vorgang (wenn nicht Th. 369 auch [[ἐνισπεῖν]] zu schreiben) ein praes. [[ἐνίσπω]], D. Per. 391 Nic. Th. 522 Orph. Arg. 850. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=[[dire]], [[parler]].<br />'''Étymologie:''' pour *ἐνισέπω, de [[ἐνί]], épq. c. [[ἐν]] et R. Σεπ dire, parler. | |||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[ἐνίσπω]] (Α)<br />μτγν. ποιητ. τ. του [[ενέπω]]<br />[[λέγω]], [[διηγούμαι]], [[συνομιλώ]], [[παραινώ]], [[ονομάζω]], [[προσαγορεύω]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἐνίσπω:''' (fut. [[ἐνισπήσω]], aor. 2 ἔνισπον) Hom., Aesch., Eur. = [[ἐνέπω]]. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 12:30, 8 January 2023
English (LSJ)
v. ἐνέπω.
German (Pape)
[Seite 845] (verw. mit εἰπεῖν, ἔσπετε, s. Buttm. Lexil. I p. 279 ff. II p. 273, vgl. ἐνίπτω), fut. ἐνισπήσω, Od. 5, 98, gew. ἐνίψω, Il. 7, 447 Od. 2, 137, aor. II. ἐνισπεῖν, Od. 3, 93, ἔνισπεν, Il. 2, 80, imperat. ἔνισπε, Od. 4, 642, nach Schol. Il. 24, 388 ἐνίσπες, wie Bekker am Ende des Verses überall schreibt, z. B. μῦθον ἐνίσπες Il. 11, 186, conj. ἐνίσπω, Od. 9, 37. 17, 529, opt. ἐνίσποις, 4, 317; der aor. ἐνένισπεν Il. 23, 473 ist mit Buttmann u. Spitzner in ἐνένιπεν zu ändern, wie Bekk. gethan, u. zu ἐνίπτω zu ziehen. Bei Hom. nur fut. u. aor., ἐνέπ ω ergänzend; ansagen, erzählen, berichten; μῦθόν τινι, Il. 11, 186. 839; μῆτιν 14, 107; ὄνειρον 2, 80; οἶτον παιδός 24, 388; νόσον Od. 9, 37; κληηδόνα πατρός 4, 317; καί μοι νημερτὲς ἐνίσπες 3, 101, σὺ δ' ἀληθὲς ἐνίσπες 3, 247; absol., ἵν' ἀντίον αὐτὸς ἐνίσπῃ, vor euch, Od. 17, 529, wie H. h. Cer. 71. So auch die folgdn Dichter; ἔνισπε δ' ἡμῖν ποῖ κεκύρωται τέλος Aesch. Suppl. 598; ἐνισπεῖν Eur. Suppl. 435; μῦθον ἐνίψω Theocr. 27, 10; Ap. Rh. 1, 487 u. öfter; auch mit dem acc. vrbdn, πρώτη δέ με τοιάδ' ἔνισπεν Opp. Cyn. 1, 19; nach Hes. Vorgang (wenn nicht Th. 369 auch ἐνισπεῖν zu schreiben) ein praes. ἐνίσπω, D. Per. 391 Nic. Th. 522 Orph. Arg. 850.
French (Bailly abrégé)
dire, parler.
Étymologie: pour *ἐνισέπω, de ἐνί, épq. c. ἐν et R. Σεπ dire, parler.
Greek Monolingual
ἐνίσπω (Α)
μτγν. ποιητ. τ. του ενέπω
λέγω, διηγούμαι, συνομιλώ, παραινώ, ονομάζω, προσαγορεύω.
Russian (Dvoretsky)
ἐνίσπω: (fut. ἐνισπήσω, aor. 2 ἔνισπον) Hom., Aesch., Eur. = ἐνέπω.
