εὔλοφος: Difference between revisions
Καλὸν φέρουσι καρπὸν οἱ σεμνοὶ τρόποι → Mores decori frugis est pulchrae seges → Ein ehrbarer Charakter bringt willkommne Frucht
(Bailly1_2) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP) opp\. (\w+)," to "opp. $1,") |
||
| (13 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=eylofos | |Transliteration C=eylofos | ||
|Beta Code=eu)/lofos | |Beta Code=eu)/lofos | ||
|Definition= | |Definition=εὔλοφον,<br><span class="bld">A</span> [[well-plumed]], κυνῆ [[Sophocles|S.]]''[[Ajax|Aj.]]'' 1286, cf.''Fr.''341; κράνος Hld. 7.5.<br><span class="bld">II</span> [[taking the yoke well]], [[strong]], [[patient]],opp. [[δύσλοφος]], νῶτον Lyc.776; αὐχήν Dam. ''Isid.''89. Adv. [[εὐλόφως]], ὑποφέρειν τι Phld.''Mort.'' 35; φέρειν Dam.''Isid.''190, Eust.1653.6; ἀγωνίζεσθαι Anon. ap. Suid. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1079.png Seite 1079]] 11 mit schönem Helmbusch, κυνῆ Soph. Ai. 1256; [[σφήκωμα]] frg. 314; [[κράνος]] Hel. 7, 5. – 2) mit gutem, geduldigem Nacken, gehorsam, [[νῶτος]] Lycophr. 776; εὐλόφως φέρειν, Soph.; mit starkem Nacken, [[αὐχήν]], VLL.; so εὐλόφως ἀγωνίζεσθαι, Suid. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1079.png Seite 1079]] 11 mit schönem Helmbusch, κυνῆ Soph. Ai. 1256; [[σφήκωμα]] frg. 314; [[κράνος]] Hel. 7, 5. – 2) mit gutem, geduldigem Nacken, gehorsam, [[νῶτος]] Lycophr. 776; εὐλόφως φέρειν, Soph.; mit starkem Nacken, [[αὐχήν]], VLL.; so εὐλόφως ἀγωνίζεσθαι, Suid. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br />[[qui a une belle aigrette]].<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[λόφος]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''εὔλοφος:''' [[украшенный красивым гребнем]] ([[κυνῆ]] Soph.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὔλοφος''': -ον, ἔχων ὡραῖον λόφον, κυνῆ Σοφ. Αἴ. 1286, πρβλ. [[σφήκωμα]] καὶ ἴδε Ἡλιόδ. 7. 5. ΙΙ. ὁ αἴρων τὸν [[ζυγόν]] [[καλῶς]], [[ἰσχυρός]], ὑπομονητικός, ἀντίθετ. τῷ [[δύσλοφος]], αὐχὴν Ἀνώνυμ. παρὰ Σουΐδ.· [[νῶτον]] Λυσ. 776. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «[[εὔλοφος]]· [[ῥᾴδιος]], [[εὐχερής]]·» ― Ἐπίρρ. εὐλόφως φέρειν Εὐστ. 1653. 6, πρβλ. [[εὔλογος]] ΙΙ· «εὐλόφως, γενναίως» Σουΐδ. | |lstext='''εὔλοφος''': -ον, ἔχων ὡραῖον λόφον, κυνῆ Σοφ. Αἴ. 1286, πρβλ. [[σφήκωμα]] καὶ ἴδε Ἡλιόδ. 7. 5. ΙΙ. ὁ αἴρων τὸν [[ζυγόν]] [[καλῶς]], [[ἰσχυρός]], ὑπομονητικός, ἀντίθετ. τῷ [[δύσλοφος]], αὐχὴν Ἀνώνυμ. παρὰ Σουΐδ.· [[νῶτον]] Λυσ. 776. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «[[εὔλοφος]]· [[ῥᾴδιος]], [[εὐχερής]]·» ― Ἐπίρρ. εὐλόφως φέρειν Εὐστ. 1653. 6, πρβλ. [[εὔλογος]] ΙΙ· «εὐλόφως, γενναίως» Σουΐδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=-η, -ο (ΑΜ [[εὔλοφος]], -ον)<br />αυτός που έχει [[ωραίο]] [[λοφίο]] («[[εὔλοφος]] κυνῆ», <b>Σοφ.</b>)<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br />αυτός που υπομένει καλά τον [[ζυγό]], ο [[ισχυρός]], ο [[υπομονετικός]] («[[εὔλοφος]] [[αὐχήν]]», Δαμάσκ.). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>εὐλόφως</i> (ΑΜ)<br /><b>1.</b> υπομονετικά<br /><b>2.</b> γενναία («ὁ δὲ πρὸς τοὺς ἐπαναστάτας εὐλόφως ἀγωνισάμενος, ἐπέδειξεν ἀληθῆ [[ὄντα]] τὸν λόγον», λεξ. [[Σούδα]]). | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''εὔλοφος:''' -ον, αυτός που έχει καλούς λόφους, σε Σοφ. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=εὔ-λοφος, ον<br />well-plumed, Soph. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 05:38, 21 September 2023
English (LSJ)
εὔλοφον,
A well-plumed, κυνῆ S.Aj. 1286, cf.Fr.341; κράνος Hld. 7.5.
II taking the yoke well, strong, patient,opp. δύσλοφος, νῶτον Lyc.776; αὐχήν Dam. Isid.89. Adv. εὐλόφως, ὑποφέρειν τι Phld.Mort. 35; φέρειν Dam.Isid.190, Eust.1653.6; ἀγωνίζεσθαι Anon. ap. Suid.
German (Pape)
[Seite 1079] 11 mit schönem Helmbusch, κυνῆ Soph. Ai. 1256; σφήκωμα frg. 314; κράνος Hel. 7, 5. – 2) mit gutem, geduldigem Nacken, gehorsam, νῶτος Lycophr. 776; εὐλόφως φέρειν, Soph.; mit starkem Nacken, αὐχήν, VLL.; so εὐλόφως ἀγωνίζεσθαι, Suid.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui a une belle aigrette.
Étymologie: εὖ, λόφος.
Russian (Dvoretsky)
εὔλοφος: украшенный красивым гребнем (κυνῆ Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
εὔλοφος: -ον, ἔχων ὡραῖον λόφον, κυνῆ Σοφ. Αἴ. 1286, πρβλ. σφήκωμα καὶ ἴδε Ἡλιόδ. 7. 5. ΙΙ. ὁ αἴρων τὸν ζυγόν καλῶς, ἰσχυρός, ὑπομονητικός, ἀντίθετ. τῷ δύσλοφος, αὐχὴν Ἀνώνυμ. παρὰ Σουΐδ.· νῶτον Λυσ. 776. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «εὔλοφος· ῥᾴδιος, εὐχερής·» ― Ἐπίρρ. εὐλόφως φέρειν Εὐστ. 1653. 6, πρβλ. εὔλογος ΙΙ· «εὐλόφως, γενναίως» Σουΐδ.
Greek Monolingual
-η, -ο (ΑΜ εὔλοφος, -ον)
αυτός που έχει ωραίο λοφίο («εὔλοφος κυνῆ», Σοφ.)
μσν.-αρχ.
αυτός που υπομένει καλά τον ζυγό, ο ισχυρός, ο υπομονετικός («εὔλοφος αὐχήν», Δαμάσκ.).
επίρρ...
εὐλόφως (ΑΜ)
1. υπομονετικά
2. γενναία («ὁ δὲ πρὸς τοὺς ἐπαναστάτας εὐλόφως ἀγωνισάμενος, ἐπέδειξεν ἀληθῆ ὄντα τὸν λόγον», λεξ. Σούδα).
Greek Monotonic
εὔλοφος: -ον, αυτός που έχει καλούς λόφους, σε Σοφ.
Middle Liddell
εὔ-λοφος, ον
well-plumed, Soph.
