χοροπαίγμων: Difference between revisions
From LSJ
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη → The first and best victory is to conquer self.
(Bailly1_5) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (8 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=choropaigmon | |Transliteration C=choropaigmon | ||
|Beta Code=xoropai/gmwn | |Beta Code=xoropai/gmwn | ||
|Definition= | |Definition=χοροπαίγμον, gen. ονος, [[sporting in the choral dance]], [[dancing merrily]], Orph.''H.''24.2. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1366.png Seite 1366]] ονος, = Folgdm, Orph. H. 23, 2, l. d. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1366.png Seite 1366]] ονος, = Folgdm, Orph. H. 23, 2, l. d. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br />[[qui aime les chœurs]].<br />'''Étymologie:''' [[χορός]], [[παίζω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''χοροπαίγμων''': -ον, γεν. -ονος, παίζων ἐν τῇ χορικῇ ὀρχήσει, ὀρχούμενος εὐθύμως, Ὀρφ. Ὕμν. 23. 2· οὕτω χοροπαίκτης, ου, ὁ, Ἀνθ. Παλατ. 6. 108. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 271. | |lstext='''χοροπαίγμων''': -ον, γεν. -ονος, παίζων ἐν τῇ χορικῇ ὀρχήσει, ὀρχούμενος εὐθύμως, Ὀρφ. Ὕμν. 23. 2· οὕτω χοροπαίκτης, ου, ὁ, Ἀνθ. Παλατ. 6. 108. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 271. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{grml | ||
| | |mltxt=-ον, Α<br />αυτός που χορεύει εύθυμα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[χορός]] <span style="color: red;">+</span> -<i>παίγμων</i> (<span style="color: red;"><</span> [[παῖγμα]] <span style="color: red;"><</span> [[παίζω]]), [[πρβλ]]. [[φιλοπαίγμων]]]. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:28, 25 August 2023
English (LSJ)
χοροπαίγμον, gen. ονος, sporting in the choral dance, dancing merrily, Orph.H.24.2.
German (Pape)
[Seite 1366] ονος, = Folgdm, Orph. H. 23, 2, l. d.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
qui aime les chœurs.
Étymologie: χορός, παίζω.
Greek (Liddell-Scott)
χοροπαίγμων: -ον, γεν. -ονος, παίζων ἐν τῇ χορικῇ ὀρχήσει, ὀρχούμενος εὐθύμως, Ὀρφ. Ὕμν. 23. 2· οὕτω χοροπαίκτης, ου, ὁ, Ἀνθ. Παλατ. 6. 108. ― Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 271.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που χορεύει εύθυμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χορός + -παίγμων (< παῖγμα < παίζω), πρβλ. φιλοπαίγμων].
