μελαμπαγής: Difference between revisions
νᾶφε καὶ μέμνασ' ἀπιστεῖν → keep a clear head and remember not to believe a thing (Epicharmus fr. 250)
(24) |
(5) |
||
Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[μελαμπαγής]], -ές (Α)<br />(<b>δωρ. τ.</b>)<br /><b>1.</b> ([[κυρίως]] για [[αίμα]]) [[μαύρος]] και [[πηχτός]] («καὶ [[χθονία]] [[κόνις]] πίῃ μελαμπαγὲς [[αἷμα]] φοίνιον», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> (γενικά) [[μαύρος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[μέλας]], -<i>ανος</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>παγής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[πήγνυμι]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>γομφο</i>-<i>παγής</i>, <i>δορυ</i>-<i>παγής</i>]. | |mltxt=[[μελαμπαγής]], -ές (Α)<br />(<b>δωρ. τ.</b>)<br /><b>1.</b> ([[κυρίως]] για [[αίμα]]) [[μαύρος]] και [[πηχτός]] («καὶ [[χθονία]] [[κόνις]] πίῃ μελαμπαγὲς [[αἷμα]] φοίνιον», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> (γενικά) [[μαύρος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[μέλας]], -<i>ανος</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>παγής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[πήγνυμι]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>γομφο</i>-<i>παγής</i>, <i>δορυ</i>-<i>παγής</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''μελαμπᾱγής:''' -ές ([[πήγνυμι]]), Δωρ. αντί <i>-πηγής</i>, [[μαύρος]] και [[πηχτός]], σε Αισχύλ.· γενικά, [[μαύρος]], στον ίδ. | |||
}} | }} |
Revision as of 21:04, 30 December 2018
English (LSJ)
ές, Dor. for -πηγής,
A black-clotted, αἷμα A.Th.737 (lyr.): generally, black, discoloured, [χαλκὸς] μ. πέλει Id.Ag.392 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 118] ές, schwarz geronnen, schwarz und fest, αἷμα φοίνιον Aesch. Spt. 719, τρίβῳ τε καὶ προσβολαῖς πέλει δικαιωθείς Ag. 381.
Greek (Liddell-Scott)
μελαμπᾱγής: -ές, Δωρ. ἀντὶ -πηγής, πεπηγὼς μέλας, πηκτὸς καὶ μέλας, αἷμα Αἰσχύλ. Θήβ. 737˙ καθόλου μέλας, ἀμαυρός, χαλκὸς μ. πέλει ὁ αὐτ. ἐν Ἀγ. 392.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 qui se fige en noircissant;
2 noir et dur.
Étymologie: μέλας, πήγνυμι.
Greek Monolingual
μελαμπαγής, -ές (Α)
(δωρ. τ.)
1. (κυρίως για αίμα) μαύρος και πηχτός («καὶ χθονία κόνις πίῃ μελαμπαγὲς αἷμα φοίνιον», Αισχύλ.)
2. (γενικά) μαύρος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μέλας, -ανος + -παγής (< πήγνυμι), πρβλ. γομφο-παγής, δορυ-παγής].
Greek Monotonic
μελαμπᾱγής: -ές (πήγνυμι), Δωρ. αντί -πηγής, μαύρος και πηχτός, σε Αισχύλ.· γενικά, μαύρος, στον ίδ.