δίβολος: Difference between revisions
Εἷς ἐστι δοῦλος οἰκίας ὁ δεσπότης → Unus familiae servus ipse adeo est herus → Nur einen Sklaven gibt's allein im Haus, den Herrn
(9) |
(4) |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-η, -ο (Α -ος, -ον)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (για αγρό) αυτός που διβολίστηκε<br /><b>2.</b> διφορούμενος<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[διπλός]]<br /><b>2.</b> αυτός που έχει δύο αιχμές<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το δίβολον</i><br />[[κατά]] τον Ησύχιο «διπλοῡν φᾱρος».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>δι</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>βολος</i> <span style="color: red;"><</span> [[βόλος]] <span style="color: red;"><</span> [[βάλλω]]]. | |mltxt=-η, -ο (Α -ος, -ον)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>1.</b> (για αγρό) αυτός που διβολίστηκε<br /><b>2.</b> διφορούμενος<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[διπλός]]<br /><b>2.</b> αυτός που έχει δύο αιχμές<br /><b>3.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το δίβολον</i><br />[[κατά]] τον Ησύχιο «διπλοῡν φᾱρος».<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>δι</i>- <span style="color: red;">+</span> -<i>βολος</i> <span style="color: red;"><</span> [[βόλος]] <span style="color: red;"><</span> [[βάλλω]]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''δίβολος:''' -ον ([[δίς]], [[βάλλω]]), αυτός που έχει [[δύο]] αιχμές, σε Ευρ., Ανθ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 22:20, 30 December 2018
English (LSJ)
ον, (βάλλω)
A twice-thrown, δ. χλαῖνα a garment doubled and thrown over the shoulders, Poll.7.47, Hsch. II two-pointed, ἄκων E.Rh.374 (lyr.); περόνα AP6.282 (Theod.); in two pieces, ξύλον SIG2587.307: generally, redoubled, v. διόβολος. III δίβολον· φᾶρος διπλοῦν, Hsch.
German (Pape)
[Seite 614] 1) zweimal geworfen; χλαῖνα, ein weites, zweimal um den Leib reichendes Gewand, Poll. 7, 47; Hesych. – 2) zweispitzig; ἄκων Eur. Rhes. 351; περόνη Theodorid. 3 (VI, 282).
Greek (Liddell-Scott)
δίβολος: -ον, (βάλλω) ὁ δὶς ῥιπτόμενος, δ. χλαῖνα, ἐπανωφόριον διπλούμενoν καὶ ἐπὶ τῶν ὤμων ῥιπτόμενoν, Λατ. duplex paenula, Πολυδ. Ζʹ, 47, Ἡσύχ. ΙΙ. δύο ἔχων αἰχμάς, Εὐρ. Ρήσ. 374, Ἀνθ. Π. 6. 282· καθόλου, διπλοῦς.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
à double pointe.
Étymologie: δίς, βάλλω.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ῐ-]
1 de doble punta, ἄκων E.Rh.374, ξύλα op. μονόβολα IG 22.1672.307 (IV a.C.), ἄγκυρα ξυλίνη ID 1412a.27, 1417A.1.163 (ambas II a.C.), περόνα AP 6.282 (Theodorus).
2 doble χλαῖναι Poll.7.47, Hsch.
•subst. neutr. manto doble Hsch.
Greek Monolingual
-η, -ο (Α -ος, -ον)
νεοελλ.
1. (για αγρό) αυτός που διβολίστηκε
2. διφορούμενος
αρχ.
1. διπλός
2. αυτός που έχει δύο αιχμές
3. το ουδ. ως ουσ. το δίβολον
κατά τον Ησύχιο «διπλοῡν φᾱρος».
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι- + -βολος < βόλος < βάλλω].
Greek Monotonic
δίβολος: -ον (δίς, βάλλω), αυτός που έχει δύο αιχμές, σε Ευρ., Ανθ.
