ευφραίνω: Difference between revisions
From LSJ
ἡ κέρκος τῇ ἀλώπεκι μαρτυρεῖ → you can tell a fox by its tail, small traits give the clue to the character of a person
(15) |
m (Text replacement - "πλεῑστ" to "πλεῖστ") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=(ΑΜ [[εὐφραίνω]], Α επικ. τ. ἐϋφραίνω) [[εύφρων]]<br /><b>1.</b> [[δημιουργώ]], [[προξενώ]] σε κάποιον [[ευφροσύνη]], [[χαροποιώ]], [[καλοκαρδίζω]] (α. «με το [[τραγούδι]] σου τον ύπνο μου να ευφραίνεις», Βαλαωρ.<br />β. «ἐϋφραίνοιτε γυναῑκας», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>2.</b> και <b>μέσ.</b> <i>ευφραίνομαι</i><br />[[αισθάνομαι]] [[ευφροσύνη]], [[γεμίζω]] [[χαρά]] (α. «απ' την [[άνοιξη]], που εγύρισε, [[ουρανός]] και γης ευφράνθη», <b>Σολωμ.</b><br />β. «ἔχαιρεν εὐφραινόμενος [[ὥσπερ]] ἐν παραδείσῳ», Διγεν. Ακρ.<br />γ. «αὐτή τε εὐφρανέαι καὶ τὰ ἐντεταλμένα ποιήσεις», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>μσν.</b><br />ευχαριστιέμαι, [[χαίρομαι]] («[[μόλις]] [[εἶδον]] πίνακα ζωμὸν ἔχοντα | |mltxt=(ΑΜ [[εὐφραίνω]], Α επικ. τ. ἐϋφραίνω) [[εύφρων]]<br /><b>1.</b> [[δημιουργώ]], [[προξενώ]] σε κάποιον [[ευφροσύνη]], [[χαροποιώ]], [[καλοκαρδίζω]] (α. «με το [[τραγούδι]] σου τον ύπνο μου να ευφραίνεις», Βαλαωρ.<br />β. «ἐϋφραίνοιτε γυναῑκας», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>2.</b> και <b>μέσ.</b> <i>ευφραίνομαι</i><br />[[αισθάνομαι]] [[ευφροσύνη]], [[γεμίζω]] [[χαρά]] (α. «απ' την [[άνοιξη]], που εγύρισε, [[ουρανός]] και γης ευφράνθη», <b>Σολωμ.</b><br />β. «ἔχαιρεν εὐφραινόμενος [[ὥσπερ]] ἐν παραδείσῳ», Διγεν. Ακρ.<br />γ. «αὐτή τε εὐφρανέαι καὶ τὰ ἐντεταλμένα ποιήσεις», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>μσν.</b><br />ευχαριστιέμαι, [[χαίρομαι]] («[[μόλις]] [[εἶδον]] πίνακα ζωμὸν ἔχοντα πλεῖστον καὶ δράξας εἰς τὰς χεῑράς μου ηὔφρανε ἡ [[καρδία]] μου», Πρόδρ.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 08:35, 27 March 2021
Greek Monolingual
(ΑΜ εὐφραίνω, Α επικ. τ. ἐϋφραίνω) εύφρων
1. δημιουργώ, προξενώ σε κάποιον ευφροσύνη, χαροποιώ, καλοκαρδίζω (α. «με το τραγούδι σου τον ύπνο μου να ευφραίνεις», Βαλαωρ.
β. «ἐϋφραίνοιτε γυναῑκας», Ομ. Οδ.)
2. και μέσ. ευφραίνομαι
αισθάνομαι ευφροσύνη, γεμίζω χαρά (α. «απ' την άνοιξη, που εγύρισε, ουρανός και γης ευφράνθη», Σολωμ.
β. «ἔχαιρεν εὐφραινόμενος ὥσπερ ἐν παραδείσῳ», Διγεν. Ακρ.
γ. «αὐτή τε εὐφρανέαι καὶ τὰ ἐντεταλμένα ποιήσεις», Ηρόδ.)
μσν.
ευχαριστιέμαι, χαίρομαι («μόλις εἶδον πίνακα ζωμὸν ἔχοντα πλεῖστον καὶ δράξας εἰς τὰς χεῑράς μου ηὔφρανε ἡ καρδία μου», Πρόδρ.).
