πρόκα: Difference between revisions
Τῶν εὐτυχούντων πάντες εἰσὶ συγγενεῖς → Felicium se quisque cognatum vocat → Ein jeder wähnt sich mit den Glücklichen verwandt
(34) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=<b>(I)</b><br />και [[πρόκατε]] Α<br />(ιων. επίρρ.) [[ευθύς]], [[αμέσως]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Το επίρρ. παράγεται από την [[πρόθεση]] <i>πρό</i> με [[επίθημα]] -<i>κα</i>, που δεν συνδέεται όμως με το [[χρονικό]] [[μόριο]] τών [[αὐτίκα]], [[τηνίκα]], [[τόκα]], [[αλλά]] με το [[επίθημα]] του σλαβ. <i>prokŭ</i> «υπολειπόμενος» και του λατ. συνθ. <i>reci</i>-<i>procus</i> «αυτός που βαδίζει [[πίσω]]». Ο τ. [[πρόκατε]] <span style="color: red;"><</span> [[πρόκα]] <span style="color: red;">+</span> <i>τε</i> (<b>πρβλ.</b> [[αὖτε]], [[ἔπειτε]])].———————— <b>(II)</b><br />και [[πρόκκα]], η, Ν<br />μικρό ξύλινο ή μεταλλικό [[καρφί]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> βενετ. <i>broca</i>]. | |mltxt=<b>(I)</b><br />και [[πρόκατε]] Α<br />(ιων. επίρρ.) [[ευθύς]], [[αμέσως]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Το επίρρ. παράγεται από την [[πρόθεση]] <i>πρό</i> με [[επίθημα]] -<i>κα</i>, που δεν συνδέεται όμως με το [[χρονικό]] [[μόριο]] τών [[αὐτίκα]], [[τηνίκα]], [[τόκα]], [[αλλά]] με το [[επίθημα]] του σλαβ. <i>prokŭ</i> «υπολειπόμενος» και του λατ. συνθ. <i>reci</i>-<i>procus</i> «αυτός που βαδίζει [[πίσω]]». Ο τ. [[πρόκατε]] <span style="color: red;"><</span> [[πρόκα]] <span style="color: red;">+</span> <i>τε</i> (<b>πρβλ.</b> [[αὖτε]], [[ἔπειτε]])].———————— <b>(II)</b><br />και [[πρόκκα]], η, Ν<br />μικρό ξύλινο ή μεταλλικό [[καρφί]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> βενετ. <i>broca</i>]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πρόκᾰ:''' ([[πρό]]), Ιων. επίρρ., [[ευθύς]], [[αμέσως]], [[ξαφνικά]], σε Ηρόδ.· [[πρόκατε]] ή [[πρόκατε]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:32, 31 December 2018
English (LSJ)
Ion. Adv.
A forthwith, straightway, Hp. ap. Gal.19.132, A.R. 1.688; in Hdt. πρόκα τε or πρόκατε, 1.111, 6.134, 8.65, 135; so also in Call. in PSI19.1092.52.
German (Pape)
[Seite 726] ion. adv., sofort, sogleich, plötzlich, Her. 1, 111. 6, 134. 8, 65. 135; Ap. Rh.; scheint unmittelbar von πρό abgeleitet, wie das niederdeutsche forts, Lob. Phryn. p. 51.
Greek (Liddell-Scott)
πρόκᾰ: Ἰωνικ. ἐπίρρ. εὐθύς, παραχρῆμα, ἐξαίφνης, πρόκα τελλομένου ἔτεος στάχυν ἀμήσονται Ἀπολλ. Ρόδ. Α. 688· παρ’ Ἡροδ. πρόκα τε ἢ πρόκατε 1. 111., 6. 134., 8. 65. 135. (Πιθαν. ἐκτεταμένος τύπος τῆς προθ. πρό, αὐτίκα, ἡνίκα, καὶ ἰδὲ Λοβέκ. εἰς Φρύν. 51).
French (Bailly abrégé)
ou πρόκατε;
adv.
tout à coup, subitement.
Étymologie: DELG πρό, -κα ; cf. lat. reci-procus.
Greek Monolingual
(I)
και πρόκατε Α
(ιων. επίρρ.) ευθύς, αμέσως.
[ΕΤΥΜΟΛ. Το επίρρ. παράγεται από την πρόθεση πρό με επίθημα -κα, που δεν συνδέεται όμως με το χρονικό μόριο τών αὐτίκα, τηνίκα, τόκα, αλλά με το επίθημα του σλαβ. prokŭ «υπολειπόμενος» και του λατ. συνθ. reci-procus «αυτός που βαδίζει πίσω». Ο τ. πρόκατε < πρόκα + τε (πρβλ. αὖτε, ἔπειτε)].———————— (II)
και πρόκκα, η, Ν
μικρό ξύλινο ή μεταλλικό καρφί.
[ΕΤΥΜΟΛ. < βενετ. broca].
Greek Monotonic
πρόκᾰ: (πρό), Ιων. επίρρ., ευθύς, αμέσως, ξαφνικά, σε Ηρόδ.· πρόκατε ή πρόκατε.
