λιγύφωνος: Difference between revisions

From LSJ

ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ → But I am telling you that anyone who looks at a woman to the extent of lusting after her has already committed adultery with her in his heart (Matthew 5:28)

Source
(5)
(3)
Line 27: Line 27:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''λῐγύφωνος:''' -ον ([[φωνή]]), αυτός που έχει καθαρή ή ηχηρή [[φωνή]], [[οξύφωνος]], σε Ομήρ. Ιλ.· επίσης, λέγεται για ευχάριστους ήχους, σε Ησίοδ., Θεόκρ.
|lsmtext='''λῐγύφωνος:''' -ον ([[φωνή]]), αυτός που έχει καθαρή ή ηχηρή [[φωνή]], [[οξύφωνος]], σε Ομήρ. Ιλ.· επίσης, λέγεται για ευχάριστους ήχους, σε Ησίοδ., Θεόκρ.
}}
{{elru
|elrutext='''λιγύφωνος:''' (ῠ) звонкоголосый, сладкогласный, певучий ([[ἅρπη]] Hom.; [[ἑταίρη]], sc. [[κιθάρα]] HH; [[Ἑσπερίδες]] Hes.; [[ἀηδών]] Theocr.).
}}
}}

Revision as of 23:40, 31 December 2018

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: λῐγύφωνος Medium diacritics: λιγύφωνος Low diacritics: λιγύφωνος Capitals: ΛΙΓΥΦΩΝΟΣ
Transliteration A: ligýphōnos Transliteration B: ligyphōnos Transliteration C: ligyfonos Beta Code: ligu/fwnos

English (LSJ)

ον,

   A clearvoiced, loud-voiced, ἅρπη Il.19.350, cf. h.Merc.478; also of sweet sounds, Ἑσπερίδες Hes.Th.275, 518; ἀηδών Theoc.12.7; ἀοιδή Orph. A.5.

German (Pape)

[Seite 44] = λιγύφθογγος; ἅρπη, Il. 19, 350; ἑταίρη, die Cither, H. h. Merc. 475; Ἑσπερίδες, Hes. Th. 275. 518; ἀηδών, Theocr. 12, 7; D. Per. 529; Apollo, Nonn. D. 11, 112.

Greek (Liddell-Scott)

λῐγύφωνος: -ον, ἔχων καθαράν, ἠχηρὰν ἢ ἰσχυρὰν φωνήν, ὀξύφωνος, ἅρπη Ἰλ. Τ. 350, πρβλ. Ὁμ. Ὕμ. εἰς Ἑρμ. 478˙ ὡσαύτως ἐπὶ ἡδέων, εὐαρέστων ἤχων, Ἑσπερίδες Ἡσ. Θ. 275, 518˙ ἀηδὼν Θεόκρ. 12. 7˙ ἀοιδὴ Ὀρφ. Ἀργ. 5.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à la voix claire, sonore ou harmonieuse.
Étymologie: λιγύς, φωνή.

English (Autenrieth)

with loud, clear note, of a falcon, Il. 19.350†.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α λιγύφωνος, -ον)
αυτός που έχει καθαρή και διαπεραστική φωνή, οξύφωνος και μελωδικός («Ἑσπερίδες λιγύφωνοι», Ησίοδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < λιγύς «οξύς, δυνατός» + -φωνος (< φωνή)].

Greek Monotonic

λῐγύφωνος: -ον (φωνή), αυτός που έχει καθαρή ή ηχηρή φωνή, οξύφωνος, σε Ομήρ. Ιλ.· επίσης, λέγεται για ευχάριστους ήχους, σε Ησίοδ., Θεόκρ.

Russian (Dvoretsky)

λιγύφωνος: (ῠ) звонкоголосый, сладкогласный, певучий (ἅρπη Hom.; ἑταίρη, sc. κιθάρα HH; Ἑσπερίδες Hes.; ἀηδών Theocr.).