σφώ: Difference between revisions
Ὁ θάνατος οὐθὲν πρὸς ἡμᾶς, ἐπειδήπερ ὅταν μὲν ἡμεῖς ὦμεν, ὁ θάνατος οὐ πάρεστιν, ὅταν δὲ ὁ θάνατος παρῇ, τόθ' ἡμεῖς οὐκ ἐσμέν. → Death is nothing to us, since when we are, death has not come, and when death has come, we are not.
(4b) |
(nl) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''σφώ:''' стяж. к [[σφωέ]] и [[σφῶϊ]]. | |elrutext='''σφώ:''' стяж. к [[σφωέ]] и [[σφῶϊ]]. | ||
}} | |||
{{elnl | |||
|elnltext=σφώ, pron. pers., 2 dual. nom. en acc., zie σύ.<br />σφώ, zie σφωέ | |||
}} | }} | ||
Revision as of 10:40, 31 December 2018
English (LSJ)
A v. σύ 11, σφωέ.
German (Pape)
[Seite 1053] attische Abkürzung von σφῶϊ, die sich auch in der Il. findet, z. B. 11, 782; für σφωέ aber zw., denn Il. 17, 531 wird jetzt richtig σφω' Αἴαντε gelesen.
Greek (Liddell-Scott)
σφώ: συνεσταλμένη ὀνομ. καὶ αἰτ. ἀντὶ σφῶι, ἴδε ἐν λ. σὺ ΙΙ.
French (Bailly abrégé)
contr. de σφῶϊ.
English (Autenrieth)
gen. and dat. σφῶιν, σφῷν: dual of σύ, ye two, you two, you both, Il. 1.336, , Il. 11.776, . σφῶι and σφῶιν are never enclitic.
Greek Monolingual
και σφῶϊ, Α
(ονομ. και αιτ. δυϊκ. αριθ. αρσ. και θηλ. του β' προσ. της προσ. αντων. σύ) εσείς οι δύο (α. «Ζεὺς σφὼ εἰς Ἴδην κέλετ' ἐλθέμεν», Ομ. Ιλ.
β. «ἀμφοτέρω γὰρ σφῶϊ φιλεῑ... Ζεύς», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Άγνωστης ετυμολ.].
Greek Monotonic
σφώ: συγκεκ. ονομ. και αιτ. αντί σφῶϊ, βλ. σύ II.
Russian (Dvoretsky)
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφώ, pron. pers., 2 dual. nom. en acc., zie σύ.
σφώ, zie σφωέ
