διαρπαγή: Difference between revisions
Ψυχῆς μέγας χαλινὸς ἀνθρώποις ὁ νοῦς → Animi nam frenum magnum mens est hominibus → Der Menschenseele fester Zügel ist Vernunft
(nl) |
m (Text replacement - "''' ἡ<b class="num">1)" to "''' ἡ<br /><b class="num">1)") |
||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''διαρπᾰγή:''' ἡ<b class="num">1)</b> грабеж, расхищение Her., Diod.;<br /><b class="num">2)</b> хищение Polyb. | |elrutext='''διαρπᾰγή:''' ἡ<br /><b class="num">1)</b> грабеж, расхищение Her., Diod.;<br /><b class="num">2)</b> хищение Polyb. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=διαρπαγή -ῆς, ἡ [διαρπάζω] plundering. | |elnltext=διαρπαγή -ῆς, ἡ [διαρπάζω] plundering. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 19:55, 4 January 2019
English (LSJ)
ἡ,
A plundering, Hdt.9.42, Plb.10.16.6, PMasp.4.13 (vi A. D.).
German (Pape)
[Seite 599] ἡ, das Plündern, Her. 9, 42; Pol. 10, 16, 6; Diod. Sic. 12, 41.
Greek (Liddell-Scott)
διαρπᾰγή: ἡ, λεηλασία, Ἡρόδ. 9. 42· κλοπὴ (δημοσίων), Πολύβ. 10. 16, 6.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
pillage.
Étymologie: διαρπάζω.
Spanish (DGE)
-ῆς, ἡ
saqueo, pillaje μετά δὲ τήν διαρπαγὴν ἀπολέσθαι πάντας Hdt.9.42, ἅπασα δ' ἡ χώρα ταραχῆς καὶ διαρπαγῆς ἔγεμεν D.S.12.41, ἵνα μὴ δ. ὑπὸ τοῦ πλήθος γένηται D.C.59.30.3, cf. Plb.10.16.6, IAphrodisias 1.12.13 (I a.C.), App.BC 5.49, Vett.Val.102.27, Hld.1.3.5, IG 22.1121.24 (IV d.C.), PMasp.4.13 (VI d.C.), c. gen. obj. δόμων Lyc.70, αὐτοῦ LXX Ma.3.10, τῶ[ν το] ῦ [θ] εοῦ χρημάτων IM 46.10 (III/II a.C.), cf. Plu.2.248e, τῶν ἀγρῶν D.H.9.67, c. gen. subjet. τῶν θεωρῶν I.AI 19.93.
Greek Monolingual
η (AM διαρπαγή)
1. λεηλασία, λαφυραγώγηοη, σύληση
2. βίαιη κατάληψη πράγματος με σκοπό την ιδιοποίησή του.
Russian (Dvoretsky)
διαρπᾰγή: ἡ
1) грабеж, расхищение Her., Diod.;
2) хищение Polyb.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
διαρπαγή -ῆς, ἡ [διαρπάζω] plundering.
