σφαγιασμός: Difference between revisions
From LSJ
Ζήλου τὸν ἐσθλὸν ἄνδρα καὶ τὸν σώφρονα → Probi viri esto temperantisque aemulus → Dem Edlen eifre nach und dem Besonnenen
(nl) |
(1b) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=σφαγιασμός -οῦ, ὁ [σφαγιάζω] slachting. | |elnltext=σφαγιασμός -οῦ, ὁ [σφαγιάζω] slachting. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=σφᾰγιασμός, οῦ, ὁ, [from [[σφαγιάζομαι]]<br />a [[slaying]], sacrificing, Eur., Plut. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 01:35, 10 January 2019
English (LSJ)
ὁ,
A slaying, sacrificing, E.El.200(lyr., pl.), Plu.Ages.6, Corn.ND34.
Greek (Liddell-Scott)
σφᾰγιασμός: ὁ, σφαγή, θυσία, «σφάξιμον», Εὐριπ. Ἠλ. 200, Πλουτ. Ἀγησ. 6.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 immolation, sacrifice;
2 meurtre.
Étymologie: σφαγιάζω.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ σφαγιάζω
θυσία
νεοελλ.
1. ομαδική σφαγή, μακελειό
2. μτφ. αφανισμός, καταστροφή.
Greek Monotonic
σφᾰγιασμός: ὁ, σφαγή, προσφορά ιερού σφαγίου κατά την τέλεση θυσιών, τελετουργική θυσία, σε Ευρ., Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
σφᾰγιασμός: ὁ заклание, кровавое жертвоприношение Eur., Plut.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφαγιασμός -οῦ, ὁ [σφαγιάζω] slachting.
Middle Liddell
σφᾰγιασμός, οῦ, ὁ, [from σφαγιάζομαι
a slaying, sacrificing, Eur., Plut.
