φθινόπωρον: Difference between revisions
(1b) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=fthinoporon | |Transliteration C=fthinoporon | ||
|Beta Code=fqino/pwron | |Beta Code=fqino/pwron | ||
|Definition=τό, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">the waning of</b> <b class="b3">ὀπώρα</b> (also called <b class="b3">μετόπωρον</b> or <b class="b2">the season following</b> <b class="b3">ὀπώρα</b>), | |Definition=τό, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> <b class="b2">the waning of</b> <b class="b3">ὀπώρα</b> (also called <b class="b3">μετόπωρον</b> or <b class="b2">the season following</b> <b class="b3">ὀπώρα</b>), [[autumn]], <span class="bibl">Hdt.4.42</span>, <span class="bibl">9.117</span>, <span class="bibl">Hp.<span class="title">Aph.</span>1.18</span>, <span class="bibl">Th.2.31</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span>601b25</span>, al., <span class="bibl"><span class="title">PCair.Zen.</span>20.4</span> (iii B. C.), <span class="bibl">Sor.1.22</span>, Gal.6.127; metaph. <b class="b3">νεηνίης φθινόπωρον, γέρων χειμών</b> Pythagorasap.<span class="bibl">D.L.8.10</span>: —<b class="b3">φθινόπωρον</b> (fem.) <b class="b3">ἰσημερινήν</b> is dub. l. in <span class="bibl">Orph.<span class="title">Fr.</span>285.34</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 21:00, 28 June 2020
English (LSJ)
τό,
A the waning of ὀπώρα (also called μετόπωρον or the season following ὀπώρα), autumn, Hdt.4.42, 9.117, Hp.Aph.1.18, Th.2.31, Arist.HA601b25, al., PCair.Zen.20.4 (iii B. C.), Sor.1.22, Gal.6.127; metaph. νεηνίης φθινόπωρον, γέρων χειμών Pythagorasap.D.L.8.10: —φθινόπωρον (fem.) ἰσημερινήν is dub. l. in Orph.Fr.285.34.
German (Pape)
[Seite 1271] τό, der letzte Theil der zu Ende gebenden όπώρα, der Spätherbst, eigtl. die Zeit vom Aufgange des Arctur bis zum Aufgange der Plejaden; Her. 4, 42. 9, 117, Thuc. 2, 31. 3, 18. 100 u. Folgende.
Greek (Liddell-Scott)
φθῐνόπωρον: τό, κυρίως τὸ τελευταῖον μέρος τῆς ὀπώρας (ἄλλως καὶ μετόπωρον δηλ. τὸ μετὰ τὴν ὀπώραν), τὸ καῖ νῦν φθινόπωρον, κοινῶς «χινόπωρο»), Ἡρόδ. 4. 42., 9. 117, Ἱππ. Ἀφ. 1244, Θουκ. 2. 31, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 19, 4, κ. ἀλλ. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «φθινόπωρον, ὁ ἀπὸ τῆς πεντεκαιδεκάτης αὐγούστου μηνὸς ἕως τῆς πεντεκαιδεκάτης Δεκεμβρίου, οἱ δὲ ἀπὸ τῆς εἰκοστῆς δευτέρας Αὐγούστου ἕως πάλιν εἰκοστῆς δευτέρας Δεκεμβρίου».
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
fin de l’automne.
Étymologie: φθίνω, ὀπώρα.
Greek Monotonic
φθῐνόπωρον: τό (ὀπώρα), φθινόπωρο, η κάμψη του έτους, σε Ηρόδ., Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
φθῐνόπωρον: τό конец осени, поздняя осень Her., Thuc., Arst.
Middle Liddell
φθῐν-όπωρον, ου, τό, ὀπώρα
late autumn, the fall of the year, Hdt., Thuc.
