ἰώ: Difference between revisions
προγράψαντες οὖν τά τε θεωρήματα καὶ τὰ ἐπιτάγματα τὰ χρεῖαν ἔχοντα εἰς τὰς ἀποδείξιας αὐτῶν μετὰ ταῦτα γραψοῦμές τοι τὰ προκείμενα → having therefore written at the beginning the theorems and the postulates that are necessary for their proofs, we will then write out for you the propositions
(1ab) |
(CSV import) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">1.</b> an [[exclamation]] of joy, as in Lat. io triumphe! Trag.<br /><b class="num">2.</b> of [[grief]] or [[suffering]], oh! Trag. | |mdlsjtxt=<br /><b class="num">1.</b> an [[exclamation]] of joy, as in Lat. io triumphe! Trag.<br /><b class="num">2.</b> of [[grief]] or [[suffering]], oh! Trag. | ||
}} | |||
{{WoodhouseReversedUncategorized | |||
|woodrun=[[alas]], [[alas for]], [[woe for]] | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:25, 4 July 2020
English (LSJ)
an exclam., chiefly in dramatic poetry (lyr.); freq. repeated twice, rarely three times, as A.Supp.125; esp. in invoking aid, ἰ. μάκαρες, ἰ. θεοί, Id.Th.96, S.Ph.736;
A ἰ. ἰ. Παιάν Id.Tr.222; ἰ. Βάκχαι E.Ba.578. 2 freq. also of grief or suffering, oh! ἰ. δύστανος S. Ant.850; ἰ. μοί μοι Id.OC199, etc.; ἰ. κακοπάρθενε Μοῖρα AP7.468 (Mel.); ἰ. Σπάρτα ib.434 (Diosc.): c. gen., ἰ., πάτερ, σοῦ τῶν τε . . τέκνων A.Ag.1305; ἰ. μοι πόνων E.Ph.1290; ἰ. ἰ. τραυμάτων Ar.Ach. 1205. 3 rarely in Prose, ἰ., φασί τινες, of an objector, Gal.Thras. 32. II with other Interj., ἰ. ὢ ὤ S.OC224; ἒ ἒ ἰ. Id.El.840. [ῐ: yet sts. ῑ, in anap., A.Ag.1455, S.El.149, E.Alc.741.]
German (Pape)
[Seite 1277] Interjection, bes. der Freude, häufig bei den Tragg., z. B. ἰὼ μάκαρες εὔεδροι Aesch. Spt. 93, ἰὼ θεοί Soph. Phil. 736, ἰὼ γενεαὶ βροτῶν O. R. 1186; zweimal, ἰὡ ἰώ, Ai. 693, ἰὼ ἰὼ Παιάν Tr. 220; Eur. Bacch. 576; – der Trauer, ἰὼ τάλαινα Aesch. Ag. 1028; ἰὼ δύστανος, ἰὼ τλήμων Soph. Ant. 843 Ai. 877; Eur. Hec. 716 u. öfter; ἰὼ ἰὼ ἰὼ δυσάγκριτοι πόνοι Aesch. Suppl. 118; ἰώ μοι, ἰώ μοί μοι, Soph. O. C. 199 Ai. 326 u. öfter; Eur. El. 159; Ar. Vesp. 750; c. gen., ἰὼ πάτερ σοῦ τῶν τε γενναίων τέκνων Aesch. Ag. 1300; ἰώ μοι πόνων Eur. Phoen. 1289; ἰὼ ἰὼ τραυμάτων ἐπωδύνων Ar. Ach. 1166. Seltener bei anderen Dichtern, Diosc. 34 Mel. 124 (VII, 434. 468). [Ι eigentlich kurz. wird auch lang gebraucht von den Tragg.]
French (Bailly abrégé)
interj.
1 cri d’invocation;
2 cri de douleur : « hélas ! » ; ἰὼ δύστανος SOPH hélas ! malheureuse que je suis ! avec un gén. : ἰὼ πάτερ σοῦ σῶν τε τέκνων ESCHL hélas ! malheureux père, malheureux enfants ! avec un dat. : ἰώ μοί μοι SOPH hélas ! malheureux, malheureux que je suis !.
2béot. c. ἐγώ.
Greek Monotonic
ἰώ:1. επιφών. χαράς, όπως το Λατ. io triumphe!, σε Τραγ.
2. επιφών. θλίψης ή πόνου, ἰὼ δύστανος, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
ἰώ: (ῐ и ῑ) interj.
1) (возглас обращения) о!: ἰὼ γενεαὶ βροτῶν! Soph. о, поколения смертных!, о, люди!;
2) (возглас ликования) о! (ἰὼ ἰώ, Πάν, Πάν! Soph.);
3) (возглас сожаления или скорби) о!, увы!, ах! (с nom., gen. или dat.): ἰὼ δύστανος! Soph. о я, несчастная!; ἰώ μοί μοι! Soph. увы мне!; ἰώ μοι πόνων! Eur. ах, что за муки!
Frisk Etymological English
Grammatical information: exclam.
Meaning: alas! (A.)
Derivatives: ἰωή cry, noise (Il.), ἰωά (A.)..
Origin: ONOM [onomatopoia, and other elementary formations]
Etymology: Cf. ἰή, ἰήιος.
Middle Liddell
1. an exclamation of joy, as in Lat. io triumphe! Trag.
2. of grief or suffering, oh! Trag.
