ὀρτυγοκόπος: Difference between revisions
κατὰ τὸν δεύτερον, φασί, πλοῦν τὰ ἐλάχιστα ληπτέον τῶν κακῶν → we must as second best, as people say, take the least of the evils
(1ba) |
mNo edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{LSJ1 | |||
|Full diacritics=ὀρτῠγοκόπος | |||
|Medium diacritics=ὀρτυγοκόπος | |||
|Low diacritics=ορτυγοκόπος | |||
|Capitals=ΟΡΤΥΓΟΚΟΠΟΣ | |||
|Transliteration A=ortygokópos | |||
|Transliteration B=ortygokopos | |||
|Transliteration C=ortygokopos | |||
|Beta Code=o)rtugoko/pos | |||
|Definition=ον, = [[ὀρτυγοκοπικός]], [[quail]]-[[striker]], skilled in the game of quail-striking <span class="bibl">Pl.Com.108</span>, cf. Sch.<span class="bibl">Ar.<span class="title">Av.</span>1297</span>. | |||
}} | |||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0387.png Seite 387]] ὁ, der Wachtelschläger, der das Spiel des Wachtelschlagens spielt, Ath. XI, 506 c, vgl. Schol. Ar. Av. 1297. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0387.png Seite 387]] ὁ, der Wachtelschläger, der das Spiel des Wachtelschlagens spielt, Ath. XI, 506 c, vgl. Schol. Ar. Av. 1297. | ||
| Line 12: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὀρτῠγοκόπος:''' -ον ( | |lsmtext='''ὀρτῠγοκόπος:''' -ον (κόπτω), αυτός που χτυπάει τα ορτύκια. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ὀρτῠγο-[[κόπος]], ον, [[κόπτω]]<br />a [[quail]]-striker. | |mdlsjtxt=ὀρτῠγο-[[κόπος]], ον, [[κόπτω]]<br />a [[quail]]-[[striker]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 10:47, 3 January 2021
English (LSJ)
ον, = ὀρτυγοκοπικός, quail-striker, skilled in the game of quail-striking Pl.Com.108, cf. Sch.Ar.Av.1297.
German (Pape)
[Seite 387] ὁ, der Wachtelschläger, der das Spiel des Wachtelschlagens spielt, Ath. XI, 506 c, vgl. Schol. Ar. Av. 1297.
Greek (Liddell-Scott)
ὀρτῠγοκόπος: -ον, ὁ παίζων τὴν ὀρτυγοκοπίαν, ὁ κτυπῶν τῷ δακτύλῳ τὸν ὄρτυγα, Πλάτ. Κωμικ. ἐν «Περιαλγεῖ» 4, πρβλ. Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Ὄρν. 1297· - ἡ παιδιά, ἡ καλουμένη, ὀρτυγοκοπία, περιγράφεται ὑπὸ τοῦ Πολυδ. Θ΄, 107· ῥῆμ. ὀρτυγοκοπέω, κτυπῶ τὸν ὄρτυγα τῷ δακτύλῳ καὶ ἐρεθίζω αὐτόν, αὐτόθι, Πλούτ. 2. 34D· ὀρτυγοκοπικός, ή, όν, ἔμπειρος εἰς τὸ ὀρτυγοκοπεῖν, Πολυδ. ἔνθ’ ἀνωτ. Πρβλ. στυφοκόπος, καὶ ἴδε Φώτιον ἐν λέξ. ὀρτυγοκόπος καὶ ὀρτυγοκοπεῖν, ἐν αἷς περιγράφεται λεπτομερῶς ἡ παιδιά.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui s’amuse à battre des cailles ; jeune désœuvré.
Étymologie: ὄρτυξ, κόπτω.
Greek Monolingual
ὀρτυγοκόπος -ον (Α)
ικανός στην παιδιά της ορτυγοκοπίας.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄρτυξ, -υγος + -κόπος (< κόπτω), πρβλ. ξυλο-κόπος.
Greek Monotonic
ὀρτῠγοκόπος: -ον (κόπτω), αυτός που χτυπάει τα ορτύκια.
