Θησεύς: Difference between revisions
προγράψαντες οὖν τά τε θεωρήματα καὶ τὰ ἐπιτάγματα τὰ χρεῖαν ἔχοντα εἰς τὰς ἀποδείξιας αὐτῶν μετὰ ταῦτα γραψοῦμές τοι τὰ προκείμενα → having therefore written at the beginning the theorems and the postulates that are necessary for their proofs, we will then write out for you the propositions
m (Text replacement - "*" to "*") |
(1b) |
||
Line 33: | Line 33: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />[[Theseus]], the [[famous]] [[ancestral]] [[hero]] of [[Athens]], Il., etc. [From !θε, Root of [[τίθημι]], the [[settler]]; cf. θής.] | |mdlsjtxt=<br />[[Theseus]], the [[famous]] [[ancestral]] [[hero]] of [[Athens]], Il., etc. [From !θε, Root of [[τίθημι]], the [[settler]]; cf. θής.] | ||
}} | |||
{{FriskDe | |||
|ftr='''Θησεύς''': {Thēseús}<br />'''Meaning''': Sohn des Aigeus und der Aithra, König von Athen (seit Il.).<br />'''Derivative''': Davon [[Θησηΐς]] f. ‘zu Th. gehörig’ (A. u. a.), [[Θησεῖον]] ‘Th.-tempel’ (Ar. u. a.), [[Θησεῖδαι]] pl. ‘Th.-söhne’ = [[Athener]] (S. in lyr.); zur Ableitung Debrunner Ἀντίδωρον 32f.<br />'''Etymology''' : Vorgriechischer EN ohne Etymologie. Ganz unsichere Hypothesen über Bildung und Etymologie bei Boßhardt Die Nomina auf -ευς 137 und Carnoy Le Muséon 67, 360.<br />'''Page''' 1,673 | |||
}} | }} |
Revision as of 14:55, 2 October 2019
English (LSJ)
ὁ, gen. Θησέως [trisyll., S.Ph.562, OC1593, 1657, but disyll., ib. 1003, 1103]:—Theseus, Il.1.265, etc.: pl.
A Θησέες Pl.Tht. 169b; Θησεῖς Alciphr.2.4.
Greek (Liddell-Scott)
Θησεύς: ὁ, γεν. Θησέως τρισύλλ., Σοφ. Φ. 562, Ο. Κ. 1593, 1657, ἀλλὰ δισύλλ., αὐτόθι 1003, 1103: ― ὁ διάσημος προγονικὸς ἥρως τῶν Ἀθηνῶν, κατὰ πρῶτον μνημονευόμενος ἐν Ἰλ. Α. 265, κτλ.· οἱ Θησέες Πλάτ. Θεαιτ. 169Β. (Πιθαν. ἐκ τῆς √ΘΕ, τίθημι, ὁ συνοικίζων, ἐκπολιτίζων· πρβλ. θής, τίθημι Α. ΙΙΙ.)
French (Bailly abrégé)
έως (ὁ) :
Thésée, fils d’Égée, héros athénien.
Étymologie: DELG étym. inconnue.
English (Autenrieth)
Theseus, national hero of Athens and Attica, Il. 1.265.
English (Slater)
Θησεύς son of Poseidon, king of Athens. test., v. Ἀμαζών fr. 174, Πειρίθοος fr. 175, Δημοφῶν fr. 176. Tryph. (Rhet. Gr. 3. 202. 30 Speng.) Πίνδαρος δὲ ἐποίησε καὶ γαμβρὸν τοῖς Διοσκούροις Θησέα εἶναι βουλόμενον (Calderini: -ενος codd.: <ἁρπασθεῖσαν τὴν Ἑλένην διαφυλάξαι> add. Schr.) ἐς ὃ ἀπελθεῖν αὐτὸν Πειρίθῳ τὸν λεγόμενον γάμον ξυμπράξοντα fr. 258 ad fr. 243.
Greek Monotonic
Θησεύς: ὁ, γεν. -έως, ο Θησέας, περίφημος μυθικός ήρωας της Αθήνας, σε Ομήρ. Ιλ., κ.λπ. (από √ΘΕ του τίθημι, ο Άποικος, ο Μετανάστης· πρβλ. θής).
Russian (Dvoretsky)
Θησεύς: έως, эп. ῆος, ион. έος ὁ (gen. иногда двусложно) Тесей (сын Эгея или Посидона и трезенской царевны Этры, миф. царь Афин, второй после Геракла национальный герой древней Эллады, истребитель разбойников Скирона, Дамаста-Прокруста и др., чудовища Минотавра и др.; от амазонки Антиопы или Гипполиты имел сына Гипполита, от Федры - Акаманта и Демофоонта; вследствие изменившегося к нему отношения афинян, отправился в изгнание в Скир, где окончил жизнь; его останки были перенесены при Кимоне в Афины, а над его могилой в 465 г. до н. э. воздвигнут храм τὸ Θήσειον) Hom., Hes., Pind. etc.
Frisk Etymological English
Grammatical information: m.
Meaning: son of Aigeus and Aithra, king of Athens (Il.).
Dialectal forms: Myc. teseu
Derivatives: Θησηΐς f. belonging to Th. (A.), Θησεῖον Th.-temple (Ar.), Θησεῖδαι pl. Th.-suns = Athenians (S. in lyr.); on the deriv. Debrunner Ἀντίδωρον 32f. θήσειον plant name Léontice leontopetalum (Thphr. HP VII, 12,2), s S. Amigues, RPh. LXXV (2001)143.
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]
Etymology: Pre-Greek PN without etymology. Quite uncertain hypotheses in Boßhardt Die Nomina auf -ευς 137 and Carnoy Le Muséon 67, 360. S. Ramat, VII Congr. Internaz. Scienze Onom. 1961, 3, 268-271, Ruijgh, Lingua 28 (1971) 170
Middle Liddell
Theseus, the famous ancestral hero of Athens, Il., etc. [From !θε, Root of τίθημι, the settler; cf. θής.]
Frisk Etymology German
Θησεύς: {Thēseús}
Meaning: Sohn des Aigeus und der Aithra, König von Athen (seit Il.).
Derivative: Davon Θησηΐς f. ‘zu Th. gehörig’ (A. u. a.), Θησεῖον ‘Th.-tempel’ (Ar. u. a.), Θησεῖδαι pl. ‘Th.-söhne’ = Athener (S. in lyr.); zur Ableitung Debrunner Ἀντίδωρον 32f.
Etymology : Vorgriechischer EN ohne Etymologie. Ganz unsichere Hypothesen über Bildung und Etymologie bei Boßhardt Die Nomina auf -ευς 137 und Carnoy Le Muséon 67, 360.
Page 1,673