σπαραγμός: Difference between revisions
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=sparagmos | |Transliteration C=sparagmos | ||
|Beta Code=sparagmo/s | |Beta Code=sparagmo/s | ||
|Definition=ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ὁ, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[tearing]], [[rending]], [[mangling]], δίαιμον ὄνυχα τιθεμένα σπαραγμοῖς <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>656</span> (lyr.); <b class="b3">σ. Βακχῶν</b> [[by]] them, <span class="bibl">Id.<span class="title">Ba.</span>735</span>; but <b class="b2">sparagmoi\ xai/tas, xrwto/s</b>, etc., <b class="b2">rending of</b> them, <span class="bibl">Id.<span class="title">Ph.</span>1525</span> (lyr.), <span class="bibl"><span class="title">Tr.</span>453</span> (troch.), cf. <span class="bibl">Phld.<span class="title">Piet.</span>87</span>, etc. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> [[convulsion]], [[spasm]], <span class="bibl">A.<span class="title">Fr.</span>169</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">Tr.</span>778</span>,<span class="bibl">1254</span>; [[agony]], Anon.<span class="title">Prog.</span> in <span class="bibl">Rh.1.613</span> W. (pl.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 09:00, 30 June 2020
English (LSJ)
ὁ,
A tearing, rending, mangling, δίαιμον ὄνυχα τιθεμένα σπαραγμοῖς E.Hec.656 (lyr.); σ. Βακχῶν by them, Id.Ba.735; but sparagmoi\ xai/tas, xrwto/s, etc., rending of them, Id.Ph.1525 (lyr.), Tr.453 (troch.), cf. Phld.Piet.87, etc. II convulsion, spasm, A.Fr.169, S.Tr.778,1254; agony, Anon.Prog. in Rh.1.613 W. (pl.).
German (Pape)
[Seite 916] ὁ, das Zerren, Zucken, der Krampf; Aesch. frg. 155; ὡς διώδυνος σπαραγμὸς αὐτοῦ πνευμόνων ἀνθήψατο, Soph. Trach. 775, vgl. 1244; δίαιμον ὄνυχα τιθεμένα σπαραγμοῖς, Eur. Hec. 657; ἀπὸ χαίτας σπαραγμοῖς, Phoen. 1525, u. öfter; auch Plut. Alex. 6.
Greek (Liddell-Scott)
σπᾰραγμός: ὁ, τὸ σπαράττειν, διασπαράττειν, «καταξεσχίζειν», δίαιμον ὄνυχα τιθεμένα σπαραγμοῖς Εὐρ. Ἑκ. 656· σπ. Βακχῶν, ὑπὸ τῶν Β., ὁ αὐτ. ἐν Βάκχ. 735· ἀλλά, σπαραγμοὶ χαίτης, χρωτὸς κτλ., τὸ σπαράττειν, ἀποσπᾶν καὶ «ξεσχίζειν», ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 1525, ἐν Τρῳ. 453. ΙΙ. συστροφὴ σπασμωδική, σπασμός, Αἰσχύλ. Ἀποσπ. 165, Σοφ. Τρ. 778, 1254· - καθόλου, ἀγωνία, Ρήτορες (Walz) 1. 613.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
1 action de déchirer, déchirement;
2 convulsion.
Étymologie: σπαράσσω.
Greek Monolingual
ο, ΝΜΑ σπαράσσω
η ενέργεια και το αποτέλεσμα του σπαράσσω, σπάραγμα
νεοελλ.
βαθιά θλίψη, συντριβή
αρχ.
1. σπασμός
2. αγωνία.
Greek Monotonic
σπᾰραγμός: ὁ,
I. απόσχιση, κατασπάραγμα, βίαιη απόσπαση, κομμάτιασμα, ξέσκισμα, σε Ευρ.
II. σπασμωδικό τίναγμα, σπασμός, σε Σοφ.
Russian (Dvoretsky)
σπᾰραγμός: ὁ тж. pl.
1) разрывание, раздирание (χρωτός Eur.): ἐξαλύσκειν Βακχῶν σπαραγμόν Eur. убегать, чтобы не быть растерзанным вакханками; ὄνυχα τίθεσθαι σπαραγμοῖς Eur. (в отчаянии) расцарапывать себе (лицо);
2) судорога, спазм Aesch., Soph., Plut., Luc.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σπαραγμός -οῦ, ὁ [σπαράττω] kramp, (stuip)trekking, spasme. het verscheuren, het in stukken scheuren, het openrijten:. ἐξηλύξαμεν βακχῶν σπαραγμόν we zijn eraan ontkomen verscheurd te worden door de bacchanten Eur. Ba. 735.
Middle Liddell
σπᾰραγμός, οῦ, ὁ,
I. a tearing, rending, mangling, Eur.
II. a convulsion, spasm, Soph. [from σπαράσσω
