ἀλοιητήρ: Difference between revisions
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)<b class="b3">(\w+)<\/b>" to "$1") |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=aloiitir | |Transliteration C=aloiitir | ||
|Beta Code=a)loihth/r | |Beta Code=a)loihth/r | ||
|Definition=ῆρος, ὁ, (ἀλοιάω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[thresher]], [[grinder]], as Adj., σίδηρος <span class="bibl">Nonn. <span class="title">D.</span> 17.237</span>; ἀ. ὀδόντες [[grinders]], AP11.379 (Agath.): metaph., | |Definition=ῆρος, ὁ, (ἀλοιάω) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[thresher]], [[grinder]], as Adj., σίδηρος <span class="bibl">Nonn. <span class="title">D.</span> 17.237</span>; ἀ. ὀδόντες [[grinders]], AP11.379 (Agath.): metaph., [[λιμός]] Orac. ap. <span class="bibl">Jul.<span class="title">Mis.</span>370a</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 14:10, 8 July 2020
English (LSJ)
ῆρος, ὁ, (ἀλοιάω)
A thresher, grinder, as Adj., σίδηρος Nonn. D. 17.237; ἀ. ὀδόντες grinders, AP11.379 (Agath.): metaph., λιμός Orac. ap. Jul.Mis.370a.
German (Pape)
[Seite 109] ῆρος, ὁ, Drescher; dah. Zermalmer, ὀδόντες, Backzähne, Agath. 74 (XI, 379); σιδηρός Nonn. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλοιητήρ: ῆρος, ὁ, (ἀλοιάω) ὁ ἁλωνίζων, κατατρίβων, σίδηρος, Νόνν. Δ. 17. 237: ἀλ. ὀδόντες, οἱ τραπεζῖται ἢ γόμφιοι, Λατ. inolares Ἀνθ. Π. 11. 379.
French (Bailly abrégé)
ῆρος (ὁ) :
qui broie ; ἀλοιητῆρες ὀδόντες dents molaires.
Étymologie: ἀλοιάω.
Spanish (DGE)
-ῆρος
• Prosodia: [ᾰ-]
trillador σίδηρος Nonn.D.17.237, ἀ. ὀδόντες molares, AP 11.379 (Agath.)
•fig. c. gen. (λιμόν) ἀλοιητῆρα βροτείων Orác. en Iul.Mis.370a (cf. ἀλοητής).
Greek Monolingual
ἀλοιητήρ (-ῆρος), ο (AM)
αυτός που θρυμματίζει, που αλέθει (για τα δόντια κ.λπ.)
2. (στον πληθυντικό) οι αλοιητήρες
οι γομφίοι, οι τραπεζίτες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀλοιῶ, επικ. τ. του ρ. ἀλοῶ].
Greek Monotonic
ἀλοιητήρ: -ῆρος, ὁ (ἀλλοιάω), αυτός που αλωνίζει, που αλέθει, ἀλ. ὀδόντες, οι τραπεζίτες (τα δόντια), σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
ἀλοιητήρ: ῆρος adj. m размалывающий, перетиращий: ὀδόντες ἀλοιητῆρες Anth. коренные зубы.
Middle Liddell
ἀλοιάω
a thresher, grinder, ἀλ. ὀδόντες the grinders, Anth.
