δίφθογγος: Difference between revisions
ἁρμονίη ἀφανὴς φανερῆς κρείττων → the hidden attunement is better than the obvious one, invisible connection is stronger than visible, harmony we can't see is stronger than harmony we can, unseen harmony is stronger than what we can see
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " " to "") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=difthoggos | |Transliteration C=difthoggos | ||
|Beta Code=di/fqoggos | |Beta Code=di/fqoggos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"> | |Definition=ον, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[with two sounds]], γραφή <span class="bibl">Tz.<span class="title">H.</span>5.694</span>: <b class="b3">δίφθογγος, ἡ,</b> [[diphthong]], <span class="bibl">D.T.639.15</span>, <span class="bibl">A.D.<span class="title">Adv.</span>128.8</span>, al.: later <b class="b3">δίφθογγον, τό,</b> <span class="bibl">Hdn.<span class="title">Epim.</span>245</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape |
Revision as of 21:15, 29 December 2020
English (LSJ)
ον, A with two sounds, γραφή Tz.H.5.694: δίφθογγος, ἡ, diphthong, D.T.639.15, A.D.Adv.128.8, al.: later δίφθογγον, τό, Hdn.Epim.245.
German (Pape)
[Seite 645] doppellautend; ἡ δ., auch τὸ δ., Doppellauter, Gramm.; auch = mit einem Diphthong geschrieben, Bast zu Greg. Cor. p. 34.
Greek (Liddell-Scott)
δίφθογγος: -ον, δύο ἤχους ἢ φθόγγους ἔχων· δίφθογγος, ἡ, καὶ δίφθογγον, τό, ἡ δίφθογγος· ἐντεῦθεν διφθογγίζω, διφθογγογραφέω, γράφω διὰ διφθόγγου, Γραμμ., πρβλ. Κόντον ἐν Ἀθηνᾶς τ. Α΄, σ. 85.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
1 qui a deux sons;
2 t. de gramm. qui consiste en un son double ; ἡ δίφθογγος (συλλαβή) diphtongue.
Étymologie: δίς, φθόγγος.
Spanish (DGE)
-ον
1 de dos sonidos, γραφή Tz.H.5.696.
2 gram., subst. ἡ δ. diptongo Demetr.Eloc.72, D.T.631.11, 639.14, A.D.Adu.128.8, Aristid.Quint.4.21, Priscian.Inst.2.11, Lyd.Mag.1.25, Sch.Er.Il.1.80c, 317b
•tb. τὸ δ. Hdn.Epim.245.
Greek Monolingual
η (AM δίφθογγος, -ον)
συμπροφορά δύο φωνηέντων σε μια συλλαβή ή, κατ' άλλους, ένα και το αυτό φωνήεν που μεταβάλλει ποιόν κατά την εμφάνιση του.