λεπτουργέω

English (LSJ)

   A do fine work, of carvers and turners, Plu.Aem.37, 2.997d:—Pass., of a drug, to be finely powdered, Gal.11.404.    2 metaph., = λεπτολογέω, E.Hipp.923, Pl.Plt.262b; recount in detail, ib.294d; ὅσα ἔδρασεν ἡμᾶς ἀγαθὰ καθ' ἕκαστον λ. Jul.Or.3.123c.

German (Pape)

[Seite 31] feine Arbeit machen, bes. vom Tischler u. Drechsler, καὶ τορνεύειν Plut. Aem. Paul. 37, u. a. Sp. – Übertr., fein arbeiten, auch = λεπτολογέω, Plat. Polit. 262 b 294 d, wie Eur. ἀλλ' οὐ γὰρ ἐν δέοντι λεπτουργεῖς, Hipp. 923.

Greek (Liddell-Scott)

λεπτουργέω: κάμνω λεπτὴν ἐργασίαν ἐπὶ ξυλουργῶν καὶ τορνευτῶν, Πλουτ. Αἰμίλ. 37, 2. 997D. 2) μεταφορ. = λεπτολογέω, Εὐρ. Ἱππ. 923, Πλάτ. Πολιτικ. 262Β, 249D.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
1 travailler finement, faire des ouvrages délicats;
2 fig. subtiliser.
Étymologie: λεπτός, ἔργον.

Greek Monotonic

λεπτουργέω: μέλ. -ήσω,
1. κάνω λεπτή εργασία (δηλ. δίνω έμφαση στη λεπτομέρεια), λέγεται για ξυλουργούς και τορναδόρους, σε Πλούτ.
2. μεταφ., = λεπτολογέω, σε Ευρ.

Russian (Dvoretsky)

λεπτουργέω:
1) изготовлять изящные вещи, искусно работать Plut.;
2) тонко рассуждать или говорить, вдаваться в тонкости, умствовать Eur., Plat.

Middle Liddell

λεπτουργέω,
1. to do fine work, of joiners and turners, Plut.
2. metaph. = λεπτολογέω, Eur.