πάραυτα: Difference between revisions
Ὡς χαρίεν ἔστ' ἄνθρωπος, ἂν ἄνθρωπος ᾖ → Res est homo peramoena, quum vere est homo → Wie voller Anmut ist ein Mensch, der wirklich Mensch
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=parafta | |Transliteration C=parafta | ||
|Beta Code=pa/rauta | |Beta Code=pa/rauta | ||
|Definition=or παραυτά, Adv. for <b class="b3">παρ' αὐτά</b> (sc. <b class="b3">τὰ πράγματα</b>), <span class="sense"> | |Definition=or παραυτά, Adv. for <b class="b3">παρ' αὐτά</b> (sc. <b class="b3">τὰ πράγματα</b>), <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[immediately]], [[straightway]], <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>737</span> (lyr.), <span class="bibl">D.23.157</span>; π. δ' ἡσθεὶς ὕστερον στένει διπλᾶ <span class="bibl">E.<span class="title">Fr.</span>1079.5</span> codd. Stob., cf. <span class="bibl">Plb. 23.5.11</span> ; ἡ π. χάρις <span class="bibl">Id.38.11.11</span> (better divisim, <b class="b3">παρ' αὐτά</b>) <b class="b3"> ; τὸ π. πεφυγμένον κακόν</b> prob. in <span class="bibl">Epicur.<span class="title">Fr.</span>423.2</span>. c. gen., ἥκοντες π. τοῦθανεῖν <span class="bibl">Socr.<span class="title">Ep.</span>11</span> (Aristipp.).</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 18:43, 30 December 2020
English (LSJ)
or παραυτά, Adv. for παρ' αὐτά (sc. τὰ πράγματα), A immediately, straightway, A.Ag.737 (lyr.), D.23.157; π. δ' ἡσθεὶς ὕστερον στένει διπλᾶ E.Fr.1079.5 codd. Stob., cf. Plb. 23.5.11 ; ἡ π. χάρις Id.38.11.11 (better divisim, παρ' αὐτά) ; τὸ π. πεφυγμένον κακόν prob. in Epicur.Fr.423.2. c. gen., ἥκοντες π. τοῦθανεῖν Socr.Ep.11 (Aristipp.).
Greek (Liddell-Scott)
πάραυτᾰ: Ἐπίρρ. ἀντὶ παρ’ αὐτὰ (ἐξυπακ. τὰ πράγματα), = παραυτίκα ἢ παραχρῆμα, παρευθύς, π. δ’ ἡσθεὶς ὕστερον στένει διπλᾶ Εὐρ. Ἀποσπ. 1061, πρβλ. Πολύβ. 24. 5, 11· ἡ π. χάρις ὁ αὐτ. 98. 3, 11. ΙΙ. καθ’ ὅμοιον τρόπον, Λατ. perinde, Αἰσχύλ. Ἀγ. 737, Δημ. 672. 5, Διόδ. 12. 20. 2) μετὰ γεν., κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον, Σωκρ. Ἐπιστ. 11. ― Τινὲς τῶν ἐκδοτῶν γράφουσι: παρ’ αὐτὰ ἐν διαστάσει. ― Ἴδε Κόντου Φιλολογικὰς Παρατηρήσεις ἐν Ἀθηνᾶς τ. Ϛ΄, σ. 369.
Greek Monolingual
ΝΜΑ και παραυτά Α και πάραυτας Ν
(επίρρ. χρον.) αμέσως, παρευθύς, στη στιγμή, αυθωρεί (α. «πάραυτ' η γνώμη ντου άλλαξε», Ερωτόκρ.
β. «πάραυτα δ' ἐλθεῑν ἐς Ἰλίου πόλιν», Αισχύλ.)
αρχ.
1. προς στιγμή, στιγμιαία
2. κατά τον ίδιο χρόνο, την ίδια στιγμή, ταυτόχρονα («πάραυτα τοῦ θανεῑν», Σωκρ. Επιστ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < φρ. παρ' αὐτὰ με συνεκφορά (πρβλ. κάταυτα)].
Greek Monotonic
πάραυτᾰ: επίρρ. αντί παρ' αὐτά (ενν. τὰ πράγματα), με παρόμοιο τρόπο, Λατ. perinde ή (όπως σε άλλους) = παραυτίκα, στην αρχή, σε Αισχίν., Δημ.
Frisk Etymological English
-ιά
Grammatical information: adv.
Meaning: innediately (Aesch., D)
Middle Liddell
in like manner, Lat. perinde or (as others) = παραυτίκα, at first, Aesch., Dem.