ἀστραπαῖος: Difference between revisions
οὐκ ἐν τῷ πολλῷ τὸ εὖ, ἀλλ' ἐν τῷ εὖ τὸ πολύ → good is not found in plenty but plenty in good, quality matters more than quantity
m (Text replacement - "αῑα" to "αῖα") |
|||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ἀστραπαῖος, -α, -ον (Α) [[αστραπή]]<br /><b>1.</b> αυτός που ρίχνει τις αστραπές («[[Ζεὺς]] ἀστραπαῖος»)<br /><b>2.</b> αυτός που συνοδεύεται από αστραπές («[[ἄνεμος]] ἀστραπαῖος», «τὰ ἀστραπαῖα τῶν ὑδάτων»). | |mltxt=ἀστραπαῖος, -α, -ον (Α) [[αστραπή]]<br /><b>1.</b> αυτός που ρίχνει τις αστραπές («[[Ζεύς|Ζεὺς]] ἀστραπαῖος»)<br /><b>2.</b> αυτός που συνοδεύεται από αστραπές («[[ἄνεμος]] ἀστραπαῖος», «τὰ ἀστραπαῖα τῶν ὑδάτων»). | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἀστρᾰπαῖος:'''<br /><b class="num">1)</b> сопровождаемый молниями, грозовой (ἄνεμοι Arst.; ὕδατα Plut.);<br /><b class="num">2)</b> мечущий молнии ([[θεός]] Arst.). | |elrutext='''ἀστρᾰπαῖος:'''<br /><b class="num">1)</b> сопровождаемый молниями, грозовой (ἄνεμοι Arst.; ὕδατα Plut.);<br /><b class="num">2)</b> мечущий молнии ([[θεός]] Arst.). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 10:25, 30 July 2022
English (LSJ)
α, ον, A of lightning, ἄνεμος ἀ. a wind with thunderstorms, Arist.Mete.364b30, cf. Thphr.Sign.37; τὰ ἀ. τῶν ὑδάτων thunder-showers, Plu.2.664c; Ζεὺς ἀ. Arist.Mu.401a16, Corn.ND9, IGRom.3.17 (Bithyn.).
German (Pape)
[Seite 377] blitzend, Ζεύς; von Blitzen begleitet, ἄνεμος Arist. Meteor. 2, 6, 22; νότος Theophr.; ὕδατα, Gewitterregen, Plut. 4, 2.
Greek (Liddell-Scott)
ἀστρᾰπαῖος: -α, -ον, ὁ πρόξενος ἀστραπῶν, «ἀστραπαῖοι· ἄνεμοι πνέοντες, ἀφ’ ὧν ἀστραπαὶ γίνονται» Ἡσύχ.· ἀστραπαῖοι… διὰ μὲν γὰρ τὸ ἐγγύθεν πνεῖν ψυχροί εἰσι, διὰ δὲ τὸ ψυχρὸν ἀστραπὴ γίνεται Ἀριστ. Μετεωρ. 2.6, 22, πρβλ. Θεοφρ. Ἀποσπ. 6.2, 8· ἀστρ. ὕδατα, βροχὴ μετ’ ἀστραπῶν, Πλούτ. 2.664D· ἒν ἐκ τῶν πολλῶν ἐπιθέτων τοῦ Διός, ἀστραπαῖός τε καὶ βρονταῖος καὶ αἴθριος κτλ. Ἀριστ. π. Κόσμ. 7.2.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
accompagné d’éclairs.
Étymologie: ἀστραπή.
Spanish (DGE)
(ἀστρᾰπαῖος) -α, -ον
I 1que lanza relámpagos ref. a Zeus, Arist.Mu.401a16, Corn.ND 9, INikaia 701.2 (II d.C.), Orph.H.15.9, 20.5.
2 de fenóm. atmosféricos acompañado de relámpagos del viento, Thphr.Sign.37, ἀστραπαῖα ὕδατα tormenta acompañada de relámpagos Plu.2.664f.
II subst. ἀστραπαία, ἡ piedra preciosa Plin.HN 37.189, Eust.827.26.
Greek Monolingual
ἀστραπαῖος, -α, -ον (Α) αστραπή
1. αυτός που ρίχνει τις αστραπές («Ζεὺς ἀστραπαῖος»)
2. αυτός που συνοδεύεται από αστραπές («ἄνεμος ἀστραπαῖος», «τὰ ἀστραπαῖα τῶν ὑδάτων»).
Russian (Dvoretsky)
ἀστρᾰπαῖος:
1) сопровождаемый молниями, грозовой (ἄνεμοι Arst.; ὕδατα Plut.);
2) мечущий молнии (θεός Arst.).
