κροκύς

English (LSJ)

[ῠ], ύδος, ἡ, (A κρόκη 1.3) flock or nap on woollen cloth, Hdt.3.8, Luc.Fug.28, etc.; piece of wool, Hp.Prog.4, Plu.Sull.35; κροκύδα ἀφαιρεῖν, typical of a flatterer, Thphr.Char.2.3: metaph., ἀνήσω κροκύδα μαστιγουμένη Ar.Fr.651. 2 κ. ἑδρική suppository, Herod. Med.in Rh.Mus.58.72, cf. Aët.3.161.

German (Pape)

[Seite 1512] ύδος, ἡ (κρόκη), auch κροκίς geschr., s. Schaef. Greg. C. 540. 903, die vom Einschlage des Tuchs sich ablösende Wolle, ein Faden, Her. 3, 8; vgl. Plut. Sull. 35 Luc. Fugit. 28; übh. Flo che, Wolle. κοιμωμένη ἐπὶ κροκύδων Antip. Th. 32 (IX, 567); – ἀφαιρεῖν κροκύδας, = κροκυδίζω, die Flocken ablesen, ein Ausdruck für übertriebenes Schmeicheln, Phryn. in B. A. 4, vgl. 468 u. Paroem. App. 1, 42.

French (Bailly abrégé)

ύδος (ἡ) :
duvet qu’on arrache d’un tissu laineux qu’on époussette.
Étymologie: κρέκω ; cf. κρόκη.

Greek Monolingual

κροκύς, -ύδος, ἡ (AM)
βλ. κροκύδα.

Greek Monotonic

κροκύς: [ῠ], -ύδος, ἡ (κρόκη), νήμα ή χνούδι μάλλινου υφάσματος, σε Ηρόδ., Λουκ. κ.λπ.

Russian (Dvoretsky)

κροκύς: ύδος ἡ
1) клочок шерсти Her., Luc., Plut.: τὰς κροκύδας ἀφαιρεῖν Arph. снимать пушинки, т. е. окружать подобострастием;
2) pl. шерсть, шерстяная или пуховая подстилка (κοιμωμένη πορφυρέων ἐπὶ κροκύδων Anth.).

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κροκύς -ύδος, ἡ [κρόκη] pluk wol, pluis:. ἀπὸ τοῦ ἱματίου ἀφελεῖν κροκύδα een plukje wol van de mantel afvegen (typerend voor vleiers) Thphr. Char. 2.3.

Middle Liddell

κροκῠ́ς, ύδος, ἡ, κρόκη
the flock or nap on woollen cloth, Hdt., Luc., etc.