λεπαῖος: Difference between revisions
Εὐφήμει, ὦ ἄνθρωπε· ἁσμενέστατα μέντοι αὐτὸ ἀπέφυγον, ὥσπερ λυττῶντά τινα καὶ ἄγριον δεσπότην ἀποδράς → Hush, man, most gladly have I escaped this thing you talk of, as if I had run away from a raging and savage beast of a master
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''λεπαῖος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[скалистый]], [[холмистый]] ([[νάπη]], [[χθών]] Eur.);<br /><b class="num">2)</b> обрывистый ([[ὀφρύη]] Eur.). | |elrutext='''λεπαῖος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[скалистый]], [[холмистый]] ([[νάπη]], [[χθών]] Eur.);<br /><b class="num">2)</b> [[обрывистый]] ([[ὀφρύη]] Eur.). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Revision as of 12:50, 19 August 2022
English (LSJ)
α, ον, (λέπας) A of a scaur or cliff, ὀφρύη E.Heracl.394; rocky, rugged, χθών, νάπαι, Id.Hipp.1248, IT324.
German (Pape)
[Seite 29] felsig, bergig; χθών Eur. Hipp. 1248; νάπας λεπαίας I. T 324; ὀφρύη Heracl. 395.
Greek (Liddell-Scott)
λεπαῖος: -α, -ον, (λέπας) ἐπὶ ἀποκρήμνου τόπου, ὀφρύη Εὐρ. Ἡρακλ. 394· πετρώδης, ἀπόκρημνος, χθών, νάπη ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 1248, Ι. Τ. 324.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
montagneux, rocheux.
Étymologie: λέπας.
Greek Monolingual
λεπαῖος, -αία, -ον (Α) λέπας
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε απόκρημνο τόπο («λεπαίαν δ' ὀφρύην καθήμενος σκοπεῑ», Ευρ.)
2. βραχώδης, πετρώδης.
Greek Monotonic
λεπαῖος: -α, -ον (λέπας), πετρώδης, απόκρημνος λέγεται για τόπο, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
λεπαῖος:
1) скалистый, холмистый (νάπη, χθών Eur.);
2) обрывистый (ὀφρύη Eur.).
Middle Liddell
λεπαῖος, η, ον λέπας
rocky, rugged, Eur.
