δίπτωτος: Difference between revisions
προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων ἔσωθεν δέ εἰσίν λύκοι ἅρπαγες → beware of the false prophets, who come to you in sheep's clothing, and inwardly are ravening wolves
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=di/ptwtos | |Beta Code=di/ptwtos | ||
|Definition=ον, [[having one form for two cases]], <span class="bibl">A.D.<span class="title">Pron.</span> 91.7</span>. | |Definition=ον, [[having one form for two cases]], <span class="bibl">A.D.<span class="title">Pron.</span> 91.7</span>. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br />gram. [[que tiene dos casos o terminaciones]] op. [[οὐκέτι ἐγκλινόμενος]] A.D.<i>Pron</i>.91.7, δίπτωτον δέ ἐστι τὸ ἔχον δύο πτώσεις, οἷον τὸ χρέος τοῦ χρέους, τὸ χρέος ὦ χρέος op. [[μονόπτωτος]] ‘[[invariable]]’ Sch.D.T.231.8, cf. <i>EM</i> 814.31G., Diom.309.14, Donat.377, Seru.4.433.30, Consentius 351.21, Priscian.<i>Inst</i>.5.76, Pomp.Gram.184.37, Isid.<i>Etym</i>.1.7.33. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 15: | Line 18: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δίπτωτος''': -ον, ὁ ἔχων δύο πτωτικὰς καταλήξεις, Ἀπολλ. π. Ἀντων. 6. 116. | |lstext='''δίπτωτος''': -ον, ὁ ἔχων δύο πτωτικὰς καταλήξεις, Ἀπολλ. π. Ἀντων. 6. 116. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 10:35, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, having one form for two cases, A.D.Pron. 91.7.
Spanish (DGE)
-ον
gram. que tiene dos casos o terminaciones op. οὐκέτι ἐγκλινόμενος A.D.Pron.91.7, δίπτωτον δέ ἐστι τὸ ἔχον δύο πτώσεις, οἷον τὸ χρέος τοῦ χρέους, τὸ χρέος ὦ χρέος op. μονόπτωτος ‘invariable’ Sch.D.T.231.8, cf. EM 814.31G., Diom.309.14, Donat.377, Seru.4.433.30, Consentius 351.21, Priscian.Inst.5.76, Pomp.Gram.184.37, Isid.Etym.1.7.33.
German (Pape)
[Seite 642] mit zwei Casusendungen, Gramm.
Greek (Liddell-Scott)
δίπτωτος: -ον, ὁ ἔχων δύο πτωτικὰς καταλήξεις, Ἀπολλ. π. Ἀντων. 6. 116.
Greek Monolingual
-η, -ο (AM δίπτωτος, -ον)
1. (για ονόματα) αυτός που έχει μόνο δύο πτωτικές καταλήξεις
2. (για ρήμα) αυτό που συντάσσεται με δύο αντικείμενα σε διαφορετικές πτώσεις («δίδωμί τινί τι, ἀκούω τινός τι»).
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι- + πτωτός (πρβλ. αμετάπτωτος, άπτωτος)].
Russian (Dvoretsky)
δίπτωτος: грам. имеющий два падежных окончания.
