δακρυσίστακτος: Difference between revisions
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
| Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=dakrusi/staktos | |Beta Code=dakrusi/staktos | ||
|Definition=ον, [[in floods of tears]], neuter plural as adverb, <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span> 400</span>(lyr.). | |Definition=ον, [[in floods of tears]], neuter plural as adverb, <span class="bibl">A.<span class="title">Pr.</span> 400</span>(lyr.). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(δακρῠσίστακτος) -ον<br />[[que derrama lágrimas]] δακρυσίστακτον ἀπ' ὄσσων ... λειβομένα ῥέος A.<i>Pr</i>.399. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
| Line 15: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui dégoutte de larmes, qui épanche des larmes.<br />'''Étymologie:''' [[δάκρυ]], [[στάζω]]. | |btext=ος, ον :<br />qui dégoutte de larmes, qui épanche des larmes.<br />'''Étymologie:''' [[δάκρυ]], [[στάζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 10:40, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, in floods of tears, neuter plural as adverb, A.Pr. 400(lyr.).
Spanish (DGE)
(δακρῠσίστακτος) -ον
que derrama lágrimas δακρυσίστακτον ἀπ' ὄσσων ... λειβομένα ῥέος A.Pr.399.
German (Pape)
[Seite 519] von Thränen triefend, Aesch. Pr. 399.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui dégoutte de larmes, qui épanche des larmes.
Étymologie: δάκρυ, στάζω.
Greek Monolingual
δακρυσίστακτος, -ον (Α)
1. όποιος στάζει πολλά δάκρυα
2. (το ουδ. πληθ. ως επίρρ.) δακρυσίστακτα
με πολλά δάκρυα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δάκρυσι, τ. δοτικής (τοπικής) πληθυντικού + στακτός (πρβλ. αρμασίδουπος, ναυσίθοος, ορεσίτροφος, χερσι-δάμας).
Greek Monotonic
δακρυσίστακτος: -ον (στάζω), αυτός που στάζει δάκρυα, σε Αισχύλ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
δακρυσίστακτος -ον [δάκρυ, στακτός] met dikke druppels tranen; n. plur. als adv.: δακρυσίστακτα in tranenvloed Aeschl. PV 399 (lyr.).
Russian (Dvoretsky)
δακρῠσίστακτος: проливающий слезы Aesch.
Middle Liddell
στάζω
dropping tears, Aesch.
