ἀνδρειφόντης: Difference between revisions
Καλὸν τὸ θησαύρισμα κειμένη χάρις → Benefacta bene locata, thesaurus gravis → Ein schöner Schatz: ein Dank, den du zu Gute hast
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=a)ndreifo/nths | |Beta Code=a)ndreifo/nths | ||
|Definition=ον, ὁ, [[man-slaying]], [[epithet]] of [[Ἐνυάλιος]], <span class="bibl">Il.2.651</span>, etc.; but the metre requires <b class="b3">ἀδρι-φόντης</b>, cf. [[ἀνδρότης]]. | |Definition=ον, ὁ, [[man-slaying]], [[epithet]] of [[Ἐνυάλιος]], <span class="bibl">Il.2.651</span>, etc.; but the metre requires <b class="b3">ἀδρι-φόντης</b>, cf. [[ἀνδρότης]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ου<br /><b class="num">• Grafía:</b> tb. ἀνδρεφ- Eust.183.6<br />[[matador de hombres]] epít. de Enialio <i>Il</i>.2.651, cf. Hsch., Eust.l.c. | |||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Line 18: | Line 21: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />tueur d'hommes.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήρ]], [[πεφνεῖν]]. | |btext=ου (ὁ) :<br />tueur d'hommes.<br />'''Étymologie:''' [[ἀνήρ]], [[πεφνεῖν]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 13:13, 1 October 2022
English (LSJ)
ον, ὁ, man-slaying, epithet of Ἐνυάλιος, Il.2.651, etc.; but the metre requires ἀδρι-φόντης, cf. ἀνδρότης.
Spanish (DGE)
-ου
• Grafía: tb. ἀνδρεφ- Eust.183.6
matador de hombres epít. de Enialio Il.2.651, cf. Hsch., Eust.l.c.
German (Pape)
[Seite 217] Ἐνυάλιος, der Männer mordende, Il. 2, 651. 7, 166. 8, 264. 17, 259.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνδρειφόντης: -ου, ὁ (φονεύω) ἀνδροφόνος, ἀείποτε ὡς ἐπίθ. τοῦ θεοῦ τοῦ πολέμου, Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ Ἰλ. Β. 651, κτλ.: πρβλ. ἀνδροφόνος: ἀλλὰ τὸ μέτρον φαίνεται ὡς νὰ ἀπαιτῇ ἀνδροφόντης, πρβλ. ἁδρός.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
tueur d'hommes.
Étymologie: ἀνήρ, πεφνεῖν.
Greek Monolingual
ἀνδρεϊφόντης, ο (Α)
ανδροκτόνος, αντροφονιάς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ανήρ, ανδρός + -φόντης < θείνω «σκοτώνω», με επίδραση του φόνος. Ο τ. ανδρειφόντης αντί ανδροφόντης αναλογικά προς το αργειφόντης].
Greek Monotonic
ἀνδρειφόντης: -ου, ὁ (ἀνήρ, *φένω), αυτός που φονεύει άνδρες, σε Ομήρ. Ιλ.