χρυσαυγής: Difference between revisions
Ζῶμεν γὰρ οὐχ ὡς θέλομεν, ἀλλ' ὡς δυνάμεθα → Ut quimus, haud ut volumus, aevum ducimus → nicht wie wir wollen, sondern können, leben wir
m (Text replacement - "l’" to "l'") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1379.png Seite 1379]] ές, mit goldenem Glanze, goldglänzend; [[κρόκος]] Soph. O. C. 685; [[δόμος]] Ar. Av. 1708; sp. D., [[νηός]] Agath. 60 (IX, 154). | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1379.png Seite 1379]] ές, mit goldenem Glanze, goldglänzend; [[κρόκος]] Soph. O. C. 685; [[δόμος]] Ar. Av. 1708; sp. D., [[νηός]] Agath. 60 (IX, 154). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br />qui a l'éclat de l'or.<br />'''Étymologie:''' [[χρυσός]], [[αὐγή]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''χρῡσαυγής''': -ές, γεν έος, ὁ λάμπων ὡς [[χρυσός]], [[κρόκος]] Σοφ. Ο. Κ. 685· [[δόμος]] Ἀριστοφ. Ὄρν. 1710· ― μεταφορ., [[φρόνησις]] Φίλων 1. 57· χρυσαυγὲς μειδιᾶν Ἰμέρ. σ. 598. | |lstext='''χρῡσαυγής''': -ές, γεν έος, ὁ λάμπων ὡς [[χρυσός]], [[κρόκος]] Σοφ. Ο. Κ. 685· [[δόμος]] Ἀριστοφ. Ὄρν. 1710· ― μεταφορ., [[φρόνησις]] Φίλων 1. 57· χρυσαυγὲς μειδιᾶν Ἰμέρ. σ. 598. | ||
}} | }} | ||
{{eles | {{eles | ||
Revision as of 11:20, 2 October 2022
English (LSJ)
ές, gold-gleaming, κρόκος S.OC685 (lyr.); δόμος Ar.Av.1710, cf. Cat.Cod.Astr.2.82; τὸ τῆς δειρῆς χ., of a peacock, Lib.Descr.24.6: metaph., φρόνησις Ph.1.57: neut. as adverb, χρυσαυγὲς μειδιᾶν Him.Or.13.7.
German (Pape)
[Seite 1379] ές, mit goldenem Glanze, goldglänzend; κρόκος Soph. O. C. 685; δόμος Ar. Av. 1708; sp. D., νηός Agath. 60 (IX, 154).
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui a l'éclat de l'or.
Étymologie: χρυσός, αὐγή.
Greek (Liddell-Scott)
χρῡσαυγής: -ές, γεν έος, ὁ λάμπων ὡς χρυσός, κρόκος Σοφ. Ο. Κ. 685· δόμος Ἀριστοφ. Ὄρν. 1710· ― μεταφορ., φρόνησις Φίλων 1. 57· χρυσαυγὲς μειδιᾶν Ἰμέρ. σ. 598.
Spanish
Greek Monolingual
-ές, ΝΜΑ, και χρυσοαυγής Μ
αυτός που εκπέμπει χρυσή λάμψη
αρχ.
1. μτφ. (για ηθική αίγλη) λαμπρός («χρυσαυγὴς φρόνησις», Φίλ.)
2. (το ουδ. ως επίρρ.) χρυσαυγές
φωτεινά, λαμπερά.
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + -αυγής (< αὐγή ή αὖγος, τὸ), πρβλ. λυκ-αυγής].
Greek Monotonic
χρῡσαυγής: -ές, γεν. -έος, αυτός που λάμπει σα χρυσός, σε Σοφ., Αριστοφ.
Russian (Dvoretsky)
χρῡσαυγής: блистающий золотом (κρόκος Soph. δόμος Arph.; νηός Anth.).
Middle Liddell
χρῡσ-αυγής, ές
gold-gleaming, Soph., Ar.
