ἑλκοποιός: Difference between revisions

From LSJ

εἰ μὴ ἦλθον καὶ ἐλάλησα αὐτοῖς, ἁμαρτίαν οὐκ εἶχον → if I had not come and spoken to them, they would not be guilty of sin

Source
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
Line 15: Line 15:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0798.png Seite 798]] Wunden machend, οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα, die Wappen (des Schildes) verwunden nicht, Aesch. Spt. 380.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0798.png Seite 798]] Wunden machend, οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα, die Wappen (des Schildes) verwunden nicht, Aesch. Spt. 380.
}}
{{bailly
|btext=ός, όν :<br />qui fait une blessure.<br />'''Étymologie:''' [[ἕλκος]], [[ποιέω]].
}}
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''ἑλκοποιός''': -όν, ἔχων δύναμιν νὰ κάμνῃ ἕλκη, Αἰσχύλ. Θήβ. 398. Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑλκοποιόν· [[κανθαρίς]]».
|lstext='''ἑλκοποιός''': -όν, ἔχων δύναμιν νὰ κάμνῃ ἕλκη, Αἰσχύλ. Θήβ. 398. Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑλκοποιόν· [[κανθαρίς]]».
}}
{{bailly
|btext=ός, όν :<br />qui fait une blessure.<br />'''Étymologie:''' [[ἕλκος]], [[ποιέω]].
}}
}}
{{grml
{{grml

Revision as of 15:45, 2 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἑλκοποιός Medium diacritics: ἑλκοποιός Low diacritics: ελκοποιός Capitals: ΕΛΚΟΠΟΙΟΣ
Transliteration A: helkopoiós Transliteration B: helkopoios Transliteration C: elkopoios Beta Code: e(lkopoio/s

English (LSJ)

όν, having power to wound, A.Th.398; cf. ἑλκοποιόν· κανθαρίς, Hsch.

Spanish (DGE)

-όν
que produce heridas, lacerante οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα y no causan heridas los emblemas A.Th.398
que es dañino de un insecto, Hsch.s.u. ἑλκοποιόν.

German (Pape)

[Seite 798] Wunden machend, οὐδ' ἑλκοποιὰ γίγνεται τὰ σήματα, die Wappen (des Schildes) verwunden nicht, Aesch. Spt. 380.

French (Bailly abrégé)

ός, όν :
qui fait une blessure.
Étymologie: ἕλκος, ποιέω.

Greek (Liddell-Scott)

ἑλκοποιός: -όν, ἔχων δύναμιν νὰ κάμνῃ ἕλκη, Αἰσχύλ. Θήβ. 398. Καθ’ Ἡσύχ.: «ἑλκοποιόν· κανθαρίς».

Greek Monolingual

ἑλκοποιός, -όν (Α)
αυτός που προκαλεί έλκη, που πληγώνει.

Greek Monotonic

ἑλκοποιός: -όν (ποιέω), αυτός που έχει τη δύναμη να προξενεί πληγές, σε Αισχύλ.

Russian (Dvoretsky)

ἑλκοποιός: ранящий, изъязвляющий (τὰ σήματα, sc. τῶν ὅπλων Aesch.).

Middle Liddell

ἑλκο-ποιός, όν ποιέω
having power to wound, Aesch.