θεμερῶπις: Difference between revisions
Βουλὴν ἅπαντος πράγματος προλάμβανε → Nihil incohes, nisi inito consilio prius → Vor jedem Handeln fasse einen guten Plan
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ιδος<br /><i>adj. f.</i><br />qui a l'air posé, l'aspect grave ; réservé, timide.<br />'''Étymologie:''' [[θέμερος]], [[ὤψ]]. | |btext=ιδος<br /><i>adj. f.</i><br />qui a l'air posé, l'aspect grave ; réservé, timide.<br />'''Étymologie:''' [[θέμερος]], [[ὤψ]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θεμερῶπις:''' ιδος adj. f<br /><b class="num">1)</b> серьезный, спокойный, уравновешенный, медлительно-важный ([[ἁρμονίη]] Emped.);<br /><b class="num">2)</b> [[благоговейный]], [[тихий]], [[кроткий]] ([[αἰδώς]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''θεμερῶπις:''' -ιδος, ἡ (ὦψ), με σεμνή και σοβαρή [[έκφραση]], σε Αισχύλ. | |lsmtext='''θεμερῶπις:''' -ιδος, ἡ (ὦψ), με σεμνή και σοβαρή [[έκφραση]], σε Αισχύλ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=θεμερ-ῶπις, ιδος [ὦψ]<br />of [[grave]] and [[serious]] [[aspect]], Aesch. | |mdlsjtxt=θεμερ-ῶπις, ιδος [ὦψ]<br />of [[grave]] and [[serious]] [[aspect]], Aesch. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 13:30, 3 October 2022
English (LSJ)
ιδος, ἡ, grave and sedate of look, Ἁρμονίη Emp.122.2; θ. αἰδώς A.Pr.134 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1194] ιδος, ehrwürdiges Angesichts, ernst; ἁρμονίη Empedocl. 12; αἰδώς Aesch. Prom. 134.
French (Bailly abrégé)
ιδος
adj. f.
qui a l'air posé, l'aspect grave ; réservé, timide.
Étymologie: θέμερος, ὤψ.
Russian (Dvoretsky)
θεμερῶπις: ιδος adj. f
1) серьезный, спокойный, уравновешенный, медлительно-важный (ἁρμονίη Emped.);
2) благоговейный, тихий, кроткий (αἰδώς Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
θεμερῶπις: -ιδος, ἡ, ἡ σεμνὴν ὄψιν ἔχουσα, Ἁρμονίη Ἐμπεδ. 23· θ. αἰδώς Αἰσχύλ. Πρ. 134, ἔνθα ἴδε Ἕρμανν.· πρβλ. θεμερός.
Greek Monolingual
θεμερῶπις, -ιδος, ἡ (Α)
αυτή που έχει σεμνή όψη, σεμνό βλέμμα («θεμερῶπις αἰδώς», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θέμερος + -ωπις (< ωψ, ωπός «πρόσωπο»), πρβλ. βοώπις, γλαυκώπις].
Greek Monotonic
θεμερῶπις: -ιδος, ἡ (ὦψ), με σεμνή και σοβαρή έκφραση, σε Αισχύλ.
