δυσπόνητος: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui coûte de la peine, laborieux;<br /><b>2</b> qui cause du mal, funeste.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[πονέω]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui coûte de la peine, laborieux;<br /><b>2</b> qui cause du mal, funeste.<br />'''Étymologie:''' δυσ-, [[πονέω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δυσπόνητος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[достающийся тяжелым трудом]] ([[τροφή]] Soph.);<br /><b class="num">2)</b> [[причиняющий тяжелые страдания]] ([[δαίμων]] Aesch.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''δυσπόνητος:''' -ον ([[πονέω]]),<br /><b class="num">1.</b> αυτός που επιφέρει πόνο και μόχθο, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> [[επίπονος]], [[κουραστικός]], σε Σοφ. | |lsmtext='''δυσπόνητος:''' -ον ([[πονέω]]),<br /><b class="num">1.</b> αυτός που επιφέρει πόνο και μόχθο, σε Αισχύλ.<br /><b class="num">2.</b> [[επίπονος]], [[κουραστικός]], σε Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
Revision as of 13:00, 3 October 2022
English (LSJ)
ον, bringing toil and trouble, δαίμων A.Pers.515; δυσπόνητον ἕξετ' ἀμφ' ἐμοὶ τροφήν laborious, S.OC1614.
Spanish (DGE)
-ον
1 funesto, portador de desgracias, que acarrea sufrimientos dolorosos, δαίμων A.Pers.515.
2 que causa tristeza y esfuerzo, penoso κοὐκέτι τὴν δυσπόνητον ἕξετ' ἀμφ' ἐμοὶ τροφήν y ya no tendréis la penosa tarea de alimentarme S.OC 1614.
German (Pape)
[Seite 687] schwer zu erarbeiten, zu erwerben, τροφή Soph. O. C. 610. – Aber δαίμων, ein Mühsal dringender, Aesch. Pers. 507.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui coûte de la peine, laborieux;
2 qui cause du mal, funeste.
Étymologie: δυσ-, πονέω.
Russian (Dvoretsky)
δυσπόνητος:
1) достающийся тяжелым трудом (τροφή Soph.);
2) причиняющий тяжелые страдания (δαίμων Aesch.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσπόνητος: -ον, ἐπιφέρων κόπον, δαίμων Αἰσχύλ. Πέρσ. 515· δυσπόνητον ἕξετ' ἀμφ' ἐμοί τροφήν, μετὰ πόνου ποριζομένην, Σοφ. Ο. Κ. 1614.
Greek Monolingual
δυσπόνητος, -ον (Α)
1. αυτός που προκαλεί πόνο ή κόπο
2. αυτός που αποκτάται με κόπο.
Greek Monotonic
δυσπόνητος: -ον (πονέω),
1. αυτός που επιφέρει πόνο και μόχθο, σε Αισχύλ.
2. επίπονος, κουραστικός, σε Σοφ.
Middle Liddell
δυσ-πόνητος, ον πονέω
1. bringing toil and trouble, Aesch.
2. laborious, Soph.
