γάποτος: Difference between revisions
ὁ δ' εὖ ἔρδων θεοὺς ἐλπίδι κυδροτέρᾳ σαίνει κέαρ → but he who does well to the gods cheers his heart with a more glorious hope
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elnl\n\|elnltext.*}}\n)" to "$3$2$1") |
||
| Line 19: | Line 19: | ||
|btext=ος, ον :<br /><i>dor.</i><br />qui doit être bu par la terre (liquide, libation, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[γῆ]], [[πίνω]]. | |btext=ος, ον :<br /><i>dor.</i><br />qui doit être bu par la terre (liquide, libation, <i>etc.</i>).<br />'''Étymologie:''' [[γῆ]], [[πίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=[[γάποτος]] -ον [γῆ, [[πίνω]] Dor., opgezogen door de aarde. Aeschl. Ch. 95. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 31: | Line 31: | ||
|mdlsjtxt=<br />to be [[drunk]] up by [[Earth]], of libations, Aesch. | |mdlsjtxt=<br />to be [[drunk]] up by [[Earth]], of libations, Aesch. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''γάποτος''': ον [ᾱ], ὃν δύναται νὰ καταπἰῃ ἡ γῆ, γ. [[χύσις]], γ. τιμαί, ἐπὶ σπονδῶν, Αἰσχύλ. Χο. 97, 163, Πέρσ. 621· πρβλ. [[γάπεδον]]. | ||
}} | }} | ||
{{WoodhouseReversedUncategorized | {{WoodhouseReversedUncategorized | ||
|woodrun=[[drunk by the earth]] | |woodrun=[[drunk by the earth]] | ||
}} | }} | ||
Revision as of 18:02, 6 October 2022
English (LSJ)
[ᾱ], ον, to be drunk up by Earth, γ. χύσις, γ. χοαί, γ. τιμαί, of libations, A.Ch.97,164, Pers.621.
Spanish (DGE)
-ον
• Prosodia: [-ᾱ-]
bebido por la tierra esp. de libaciones χύσις A.Ch.97, χοαί A.Ch.164, τιμαί A.Pers.621.
German (Pape)
[Seite 474] dor. = γηπετής u. s. w.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
dor.
qui doit être bu par la terre (liquide, libation, etc.).
Étymologie: γῆ, πίνω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γάποτος -ον [γῆ, πίνω Dor., opgezogen door de aarde. Aeschl. Ch. 95.
Greek Monolingual
γάποτος, -ον (Α)
αυτός που τον πίνει η γη, που χύνεται στο χώμα και απορροφάται («γάποτοι τιμαί» — οι νεκρικές χοές).
[ΕΤΥΜΟΛ. < γη (δωρ. γα) + -ποτος < πίνω.
Greek Monotonic
γάποτος: -ον, [ᾱ], αυτός που απορροφάται από τη γη, λέγεται για τις σπονδές, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
to be drunk up by Earth, of libations, Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
γάποτος: ον [ᾱ], ὃν δύναται νὰ καταπἰῃ ἡ γῆ, γ. χύσις, γ. τιμαί, ἐπὶ σπονδῶν, Αἰσχύλ. Χο. 97, 163, Πέρσ. 621· πρβλ. γάπεδον.
