δυναστευτικός: Difference between revisions
Θεὸς συνεργὸς πάντα ποιεῖ ῥᾳδίως → Rem facile quamvis peragit adiutor deus → Wirkt Gott als unser Partner, macht er alles leicht
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ή, όν :<br />qui convient au pouvoir absolu, <i>ou</i> au possesseur d'un pouvoir absolu.<br />'''Étymologie:''' [[δυναστεύω]]. | |btext=ή, όν :<br />qui convient au pouvoir absolu, <i>ou</i> au possesseur d'un pouvoir absolu.<br />'''Étymologie:''' [[δυναστεύω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''δῠναστευτικός:''' [[самовластный]], [[абсолютный]] ([[ὀλιγαρχία]] Arst.; [[λόγος]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ή, -ό (AM [[δυναστευτικός]], -ή, -όν)<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον δυνάστη, [[δεσποτικός]], [[τυραννικός]]. | |mltxt=-ή, -ό (AM [[δυναστευτικός]], -ή, -όν)<br />αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον δυνάστη, [[δεσποτικός]], [[τυραννικός]]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:55, 3 October 2022
English (LSJ)
ή, όν, arbitrary, ὀλιγαρχία Arist.Pol.1298a32; oligarchical, αἵρεσις ib. 1306a18; ἰατρεία (opp. πολιτική) ib.1272b3; πόλεις καὶ χῶραι Phld.Rh.2.145 S.; λόγος Plu.2.818a; tyrannical, δούλωσις Porph.Abst.1.8.
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1dinástico ὀλιγαρχία Arist.Pol.1298a32, αἵρεσις δυναστευτική elección de carácter dinástico e.e., favorable a los intereses de algunas familias, en Élide, Arist.Pol.1306a18.
2 propio de la tiranía op. πολιτικός: (ἰατρεία) οὐ πολιτικὴ ἀλλὰ δυναστευτική remedio no propio de un régimen constitucional, sino de un poder tiránico Arist.Pol.1272b3
•propio de un déspota λόγος Plu.2.818a, δούλωσις Porph.Abst.1.8.
3 poderoso, hegemónico πόλεις Phld.Rh.2.145S., ἀνθρώπ[οις] μεγαλοπλούτοις καὶ δυν[α] στευτικοῖς Phld.Adul.5.3G.
II adv. -ῶς despóticamente ποιοῦντας ... πολλὰ δ. καὶ αὐτονόμως Eust.1727.10.
German (Pape)
[Seite 673] den δυνάστης betreffend, Arist, pol. 2, 10 u. Sp.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui convient au pouvoir absolu, ou au possesseur d'un pouvoir absolu.
Étymologie: δυναστεύω.
Russian (Dvoretsky)
δῠναστευτικός: самовластный, абсолютный (ὀλιγαρχία Arst.; λόγος Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
δῠναστευτικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ὅμοιος πρὸς δυνάστην, αὐθαίρετος, ἀντίθ. πολιτικός, Ἀριστ. Πολ. 2. 10, 13, πρβλ. 4. 14. 7, 5. 6, 11.
Greek Monolingual
-ή, -ό (AM δυναστευτικός, -ή, -όν)
αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον δυνάστη, δεσποτικός, τυραννικός.
