τριπόδης: Difference between revisions
Ἔργοις φιλόπονος ἴσθι, μὴ λόγοις μόνον → Lass Taten sprechen, führ nicht bloß das große Wort - Esto opere, non sermone solo industrius → Sei arbeitsam im Handeln nicht im Reden bloß
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 13: | Line 13: | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />long, large, <i>etc.</i> de trois pieds.<br />'''Étymologie:''' [[τρεῖς]], [[πούς]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />long, large, <i>etc.</i> de trois pieds.<br />'''Étymologie:''' [[τρεῖς]], [[πούς]]. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=τριπόδης -ου [τρίπους] van drie voet, drie voet lang. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''τρῐπόδης:''' ου adj. m размером в три фута Hes. etc. | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 22: | Line 25: | ||
|lsmtext='''τρῐπόδης:''' -ου, ὁ ([[πούς]]), αυτός που έχει [[μήκος]] τριων ποδιών, σε Ησίοδ. | |lsmtext='''τρῐπόδης:''' -ου, ὁ ([[πούς]]), αυτός που έχει [[μήκος]] τριων ποδιών, σε Ησίοδ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''τρῐπόδης''': -ου, ὁ, (ποὺς) ὁ ἔχων [[μῆκος]] τριῶν ποδῶν, ὅλμον μὲν τριπόδην τάμνειν, [[ὕπερον]] δὲ τρίπηχυν Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 421· βαθύτερον τριπόδου Ξεν. Οἰκ. 19. 3. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=τρῐ-πόδης, ου, ὁ, [[πούς]]<br />[[three]] feet [[long]], Hes. | |mdlsjtxt=τρῐ-πόδης, ου, ὁ, [[πούς]]<br />[[three]] feet [[long]], Hes. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 22:45, 2 October 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, ἡ, three feet long, ὄλμον τριπόδην Hes.Op.423; βαθύτερον τριπόδου X.Oec.19.3.
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
long, large, etc. de trois pieds.
Étymologie: τρεῖς, πούς.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
τριπόδης -ου [τρίπους] van drie voet, drie voet lang.
Russian (Dvoretsky)
τρῐπόδης: ου adj. m размером в три фута Hes. etc.
Greek Monolingual
ο, ΝΑ
νεοελλ.
1. αυτός που έχει τρία πόδια
2. (με αισχρή σημ.) (για άνδρα) αυτός που έχει ανορθωμένο το πέος
αρχ.
αυτός που φθάνει τους τρεις πόδες σε μήκος ή σε ύψος («ὅλμον μεν τριπόδην τάμνειν, ὕπερον δε τρίπηχυν», Ησίοδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < τρι- + -πόδης (< πούς, ποδός), πρβλ. τετρα-πόδης].
Greek Monotonic
τρῐπόδης: -ου, ὁ (πούς), αυτός που έχει μήκος τριων ποδιών, σε Ησίοδ.
Greek (Liddell-Scott)
τρῐπόδης: -ου, ὁ, (ποὺς) ὁ ἔχων μῆκος τριῶν ποδῶν, ὅλμον μὲν τριπόδην τάμνειν, ὕπερον δὲ τρίπηχυν Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 421· βαθύτερον τριπόδου Ξεν. Οἰκ. 19. 3.
