Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

χρυσοχαίτης: Difference between revisions

From LSJ

Χειμὼν κατ' οἴκους ἐστὶν ἀνδράσιν γυνή → Mulier marito saeva tempestas domi → Als ein Gewitter tobt im Haus dem Mann die Frau

Menander, Monostichoi, 540
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />à la chevelure d'or.<br />'''Étymologie:''' [[χρυσός]], [[χαίτη]].
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />à la chevelure d'or.<br />'''Étymologie:''' [[χρυσός]], [[χαίτη]].
}}
{{elru
|elrutext='''χρῡσοχαίτης:''' ου adj. m златогривый, златокудрый ([[Ἀπόλλων]] Pind.; [[Ἔρως]] Anacr.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 24: Line 27:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''χρῡσοχαίτης:''' ποιητ. -χαῖτᾰ, ὁ, αυτός που έχει [[χρυσή]] [[χαίτη]], [[κόμη]], σε Πίνδ.
|lsmtext='''χρῡσοχαίτης:''' ποιητ. -χαῖτᾰ, ὁ, αυτός που έχει [[χρυσή]] [[χαίτη]], [[κόμη]], σε Πίνδ.
}}
{{elru
|elrutext='''χρῡσοχαίτης:''' ου adj. m златогривый, златокудрый ([[Ἀπόλλων]] Pind.; [[Ἔρως]] Anacr.).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[golden]]-haired, Pind.
|mdlsjtxt=[[golden]]-haired, Pind.
}}
}}

Revision as of 17:05, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: χρῡσοχαίτης Medium diacritics: χρυσοχαίτης Low diacritics: χρυσοχαίτης Capitals: ΧΡΥΣΟΧΑΙΤΗΣ
Transliteration A: chrysochaítēs Transliteration B: chrysochaitēs Transliteration C: chrysochaitis Beta Code: xrusoxai/ths

English (LSJ)

ου, poet. χρῡσο-χαῖτᾰ, ὁ, golden-haired, of Apollo, Pi.P.2.16; Dor. nom. χρῡσό-τᾱς, Limen.4; of Eros, Anacreont.41.12.

German (Pape)

[Seite 1383] ὁ, mit goldenem Haupthaare; Beiwort des Apollo, Pind. Ol. 14, 10; Ἔρως, Anacr. 41, 12.

French (Bailly abrégé)

ου;
adj. m.
à la chevelure d'or.
Étymologie: χρυσός, χαίτη.

Russian (Dvoretsky)

χρῡσοχαίτης: ου adj. m златогривый, златокудрый (Ἀπόλλων Pind.; Ἔρως Anacr.).

Greek (Liddell-Scott)

χρῡσοχαίτης: ποιητ. -χαῖτᾰ, ὁ, ὁ ἔχων χρυσῆν χαίτην δηλ. κόμην, ἐπίθ. τοῦ Ἀπόλλωνος, Πινδ. Π. 2. 29· τοῦ Ἔρωτος, Ἀνακρεόντ. 41. 12· - θηλ. -χαιτις, ιδος, Θεοδ. Προδρ. Ἐπιστ. ἐν Notices et Extraits τ. 6, σ. 542.

Greek Monolingual

-ου, ὁ, θηλ. χρυσόχαιτις, -αίτιδος, ΜΑ, και ποιητ. τ. χρυσοχαῑτα και χρυσοχαίτας Α
αυτός που έχει χρυσά μαλλιά («Ἔρως ὁ χρυσοχαίτας», Ανακρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < χρυσ(ο)- + -χαίτης (< χαίτη), πρβλ. μελαγ-χαίτης].

Greek Monotonic

χρῡσοχαίτης: ποιητ. -χαῖτᾰ, ὁ, αυτός που έχει χρυσή χαίτη, κόμη, σε Πίνδ.

Middle Liddell

golden-haired, Pind.