ἀφανδάνω: Difference between revisions
Ὁ συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος (τοῖς πέλας λύκος) → Calumniator, quemquem novit, huic lupus'st → Der Denunziant lebt in der Stadt gleichsam als Wolf (ist seinen Nachbarn wie ein Wolf)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>seul. prés. et inf. ao.2 ion.</i> [[ἀπαδεῖν]];<br />déplaire, n’être pas agréable à, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἁνδάνω]]. | |btext=<i>seul. prés. et inf. ao.2 ion.</i> [[ἀπαδεῖν]];<br />déplaire, n’être pas agréable à, τινι.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ἁνδάνω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀφανδάνω:''' (ион. inf. aor. 2 [[ἀπαδεῖν]]) не нравиться Hom., Her., Soph. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 30: | Line 33: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀφανδάνω:''' μέλ. <i>-αδήσω</i>, Ιων., απαρ. αορ. βʹ <i>ἀπαρδεῖν</i>· [[στενοχωρώ]], [[δυσαρεστώ]], σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Σοφ. | |lsmtext='''ἀφανδάνω:''' μέλ. <i>-αδήσω</i>, Ιων., απαρ. αορ. βʹ <i>ἀπαρδεῖν</i>· [[στενοχωρώ]], [[δυσαρεστώ]], σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Σοφ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=<br />to [[displease]], not to [[please]], Od., Hdt., Soph. | |mdlsjtxt=<br />to [[displease]], not to [[please]], Od., Hdt., Soph. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 18:35, 3 October 2022
English (LSJ)
Ion. aor. inf. ἀπαδεῖν Hdt.2.129:—displease, not to please, εἰ δ' ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Od.16.387; σοὶ τἄμ' ἀφανδάνοντ' ἔφυ S.Ant.501.
Spanish (DGE)
• Morfología: [aor. inf. jón. ἀπαδεῖν Hdt.2.129]
desagradar, disgustar εἰ δ' ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Od.16.387, τῷ τὰ ... τοῦ πατρὸς ἔργα ἀπαδεῖν Hdt.l.c., σοὶ τἄμ' ἀφανδάνοντ' ἔφυ para ti mis palabras son de por sí desagradables S.Ant.501.
German (Pape)
[Seite 407] (s. ἁνδάνω), mißfallen, praes. Od. 16, 387; Soph. Ant. 497; – aor. ion. ἀπαδεῖν, Her. 2, 129.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et inf. ao.2 ion. ἀπαδεῖν;
déplaire, n’être pas agréable à, τινι.
Étymologie: ἀπό, ἁνδάνω.
Russian (Dvoretsky)
ἀφανδάνω: (ион. inf. aor. 2 ἀπαδεῖν) не нравиться Hom., Her., Soph.
Greek (Liddell-Scott)
ἀφανδάνω: μέλλ. ἀφαδήσω· Ἰων. ἀόρ. ἀπαρεμφ. ἀπαδεῖν Ἡρόδ. 2. 129: - ἀπαρέσκω, δυσαρεστῶ, εἰ δ’ ὑμῖν ὅδε μῦθος ἀφανδάνει Ὀδ. Π. 387· σοί τἄμ’ ἀφανδάνοντ’ ἔφυ Σοφ. Ἀντ. 501.
English (Autenrieth)
displease; μῦθος ἀφανδάνει, Od. 16.387†.
Greek Monolingual
ἀφανδάνω (Α)
δεν προκαλώ ευχαρίστηση, δυσαρεστώ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αφ- (< απο) + ανδάνω «είμαι αρεστός σε κάποιον, τέρπω, ευχαριστώ»].
Greek Monotonic
ἀφανδάνω: μέλ. -αδήσω, Ιων., απαρ. αορ. βʹ ἀπαρδεῖν· στενοχωρώ, δυσαρεστώ, σε Ομήρ. Οδ., Ηρόδ., Σοφ.
