ἡδύγλωσσος: Difference between revisions

From LSJ

τὸ ἀγαθὸν αἱρετόν· τὸ δ' αἱρετὸν ἀρεστόν· τὸ δ' ἀρεστὸν ἐπαινετόν· τὸ δ' ἐπαινετὸν καλόνwhat is good is chosen, what is chosen is approved, what is approved is admired, what is admired is beautiful

Source
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
Line 15: Line 15:
{{bailly
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />à la voix agréable.<br />'''Étymologie:''' [[ἡδύς]], [[γλῶσσα]].
|btext=ος, ον :<br />à la voix agréable.<br />'''Étymologie:''' [[ἡδύς]], [[γλῶσσα]].
}}
{{elru
|elrutext='''ἡδύγλωσσος:''' только дор. ἁδύγλωσσος 2 (ᾱ) сладкозвучный, певучий ([[βοά]] Pind.).
}}
}}
{{ls
{{ls
Line 24: Line 27:
{{lsm
{{lsm
|lsmtext='''ἡδύγλωσσος:''' -ον ([[γλῶσσα]]), αυτός που μιλάει γλυκά, σε Πίνδ.
|lsmtext='''ἡδύγλωσσος:''' -ον ([[γλῶσσα]]), αυτός που μιλάει γλυκά, σε Πίνδ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἡδύγλωσσος:''' только дор. ἁδύγλωσσος 2 (ᾱ) сладкозвучный, певучий ([[βοά]] Pind.).
}}
}}
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=ἡδύ-γλωσσος, ον [[γλῶσσα]]<br />[[sweet]]-tongued, Pind.
|mdlsjtxt=ἡδύ-γλωσσος, ον [[γλῶσσα]]<br />[[sweet]]-tongued, Pind.
}}
}}

Revision as of 20:30, 3 October 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἡδύγλωσσος Medium diacritics: ἡδύγλωσσος Low diacritics: ηδύγλωσσος Capitals: ΗΔΥΓΛΩΣΣΟΣ
Transliteration A: hēdýglōssos Transliteration B: hēdyglōssos Transliteration C: idyglossos Beta Code: h(du/glwssos

English (LSJ)

Dor. ἁδ-, ον, sweet-tongued, βοά Pi.O.13.100.

German (Pape)

[Seite 1153] βοὰ κάρυκος, angenehm tönend (Siegesverkündigung), Pind. Ol. 13, 96.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
à la voix agréable.
Étymologie: ἡδύς, γλῶσσα.

Russian (Dvoretsky)

ἡδύγλωσσος: только дор. ἁδύγλωσσος 2 (ᾱ) сладкозвучный, певучий (βοά Pind.).

Greek (Liddell-Scott)

ἡδύγλωσσος: -ον, ἡδεῖαν γλῶσσαν ἔχων, ἡδέως ὁμιλῶν, βοὰ κάρυκος Πίνδ. Ο. 13. 142· - ἡδυγλωσσία, ἡ, γλυκύτης γλώσσης, ὁμιλίας.

Greek Monolingual

-η, -ο (Α ἡδύγλωσσος, δωρ. τ. ἁδύγλωσσος, -ον)
αυτός που μιλάει με γλυκό τρόπο, γλυκομίλητος, ευπροσήγορος («ἡδύγλωσος βοά», Πίνδ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ηδυ- + -γλωσσος (< γλώσσα), πρβλ. δίγλωσσος, πολύγλωσσος].

Greek Monotonic

ἡδύγλωσσος: -ον (γλῶσσα), αυτός που μιλάει γλυκά, σε Πίνδ.

Middle Liddell

ἡδύ-γλωσσος, ον γλῶσσα
sweet-tongued, Pind.