ὑδατοπότης: Difference between revisions
From LSJ
Ἐς δὲ τὰ ἔσχατα νουσήματα αἱ ἔσχαται θεραπεῖαι ἐς ἀκριβείην, κράτισται → But for extreme illnesses, extreme remedies, applied with severe exactitude, are the best (Hippocrates, Aphorism 6)
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(btext.*?)’([a-zA-ZÀ-ÿŒ'œ ]+)" to "$1'$2") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου (ὁ) :<br />buveur | |btext=ου (ὁ) :<br />buveur d'eau.<br />'''Étymologie:''' [[ὕδωρ]], [[πίνω]]. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 22:50, 11 December 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, water-drinker, Phryn.Com.69; cf. ὑδροπότης.
German (Pape)
[Seite 1172] ὁ, der Wassertrinker, Ath. II, 44.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
buveur d'eau.
Étymologie: ὕδωρ, πίνω.
Greek (Liddell-Scott)
ὑδᾰτοπότης: ὁ, ὁ πίνων ὕδωρ, ἴδε ὑδροπότης.
Greek Monolingual
ὁ, Α
ο υδροπότης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕδωρ, ὕδατος + -πότης (< πότης < πίνω), πρβλ. οινοπότης.
Greek Monotonic
ὑδᾰτοπότης: ὁ, αυτός που πίνει νερό, πότης νερού.
