αἰθαλίων: Difference between revisions
From LSJ
Ζῆν ἡδέως οὐκ ἔστιν ἀργὸν καὶ κακόν → Non est, inerst et malus ut vivat suaviter → Ein fauler Schwächling lebt unmöglich angenehm
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$5$3$1$2$4") |
(CSV import) |
||
| Line 27: | Line 27: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[αἴθαλος]]<br />[[epithet]] of the [[τέττιξ]], [[swarthy]], [[dusky]], Theocr. | |mdlsjtxt=[[αἴθαλος]]<br />[[epithet]] of the [[τέττιξ]], [[swarthy]], [[dusky]], Theocr. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ωνος<br />[[parduzco]], [[tostado]] [[τέττιξ]] Theoc.7.138. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:00, 6 October 2022
English (LSJ)
ωνος, prob. = αἰθαλόεις 11.2, τέττιγες Theoc.7.138.
French (Bailly abrégé)
ωνος;
adj. m.
brûlé ou noirci par le soleil.
Étymologie: αἴθαλος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
αἰθαλίων -ωνος αἰθάλη zwart als roet.
Russian (Dvoretsky)
αἰθᾰλίων: ωνος (θᾰ) adj. m предполож. темнокоричневый (τέττιγες Theocr.).
Greek (Liddell-Scott)
αἰθαλίων: -ωνος, ἐπίθ. τέττιγος, πιθανῶς = αἰθαλόεις, ΙΙ, 2. Θεόκρ. 7. 138.
Greek Monotonic
αἰθαλίων: -ωνος (αἴθαλος), επίθ. του τέττιγος, σκοτεινός, σκούρος, αυτός που φέρει το χρώμα του καπνού, σε Θεόκρ.
Middle Liddell
αἴθαλος
epithet of the τέττιξ, swarthy, dusky, Theocr.
