γηοχέω: Difference between revisions
From LSJ
Ζῶμεν πρὸς αὐτὴν τὴν τύχην οἱ σώφρονες → Fortunae arbitrio nos modesti vivimus → Wir Weise leben mit dem Ziel des Glücks allein
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})(\n{{.*}})(\n{{elnl.*}})" to "$5$3$1$2$4") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
||
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
|elnltext=[[γηοχέω]] [γῆ, [[ἔχω]] land bezitten. | |elnltext=[[γηοχέω]] [γῆ, [[ἔχω]] [[land bezitten]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 13:46, 29 November 2022
English (LSJ)
hold land, Hdt.7.190.
Spanish (DGE)
poseer tierras Ἀμεινοκλέϊ ... γηοχέοντι ... μεγάλως Hdt.7.190.
German (Pape)
[Seite 489] ion. = γηουχέω, Her. 7, 190.
French (Bailly abrégé)
part. prés. dat. sg. γηοχέοντι;
posséder une terre ou des terres.
Étymologie: ion. p. *γηουχέω, de γῆ, ἔχω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
γηοχέω [γῆ, ἔχω land bezitten.
Russian (Dvoretsky)
γηοχέω: владеть землей, быть землевладельцем Her.
Greek (Liddell-Scott)
γηοχέω: Ἰων. ἀντὶ τοῦ γηουχέω, Ἡρόδ. 7. 190.
Greek Monolingual
γηοχέω, (Α)
κατέχω γη.
[ΕΤΥΜΟΛ. < γη + -οχέω < -οχος < έχω].
Greek Monotonic
γηοχέω: (ἔχω), είμαι ιδιοκτήτης γης, κατέχω γη, σε Ηρόδ.
