ἁλιρρόθιος

English (LSJ)

α, ον, A sea-beaten, κόνις AP7.6 (Antip. Sid.); f.l.ib.624 (Diod., leg. ἁλὶ ῥοθίῃ). II roaring, θάλασσα Orph.A.1296.

Spanish (DGE)

-α, -ον
• Prosodia: [ᾰ-]
1 contra el que resuena el mar κόνις AP 7.6 (Antip.Sid.), νηῦς AP 7.624 (Diod.).
2 de oleaje resonante θάλασσα Orph.A.1289, epít. de Posidón, Did.CP 5.20.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 battu des flots;
2 qui bat de ses flots.
Étymologie: ἅλς¹, ῥόθος.

German (Pape)

α, ον, meerbrausend, κόνις, Sand am brausenden Meer, Antip.Sid. 68 (VII.6); ναῦς Diod. 16 (VII.624); aber Orph. H. 24.8 νύμφαι ἁλιρρόθιοι und Arg. 1298 ἁλιρρόθιος θάλασσα.

Russian (Dvoretsky)

ἁλιρρόθιος: заливаемый шумящим морем (κόνις, ναῦς Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

ἁλιρρόθιος: ον καὶ α, ον, Ἀνθ Π. 76, 624. - ὁ ὑπὸ τοῦ «ῥόθου τῆς θαλάσσης κυκλούμενος ἢ προσβαλλόμενος, ὁ ὑπὸ τῆς θαλάσσης πληττόμενος, κόνις. νηῦς, Ἀνθ. ἔνθ. ἀνωτ. II ῥοχθῶν, θορυβῶν, θάλασσα, Ὀρφ. Ἀργ. 1296.

Greek Monolingual

ἁλιρρόθιος, -ία, -ιον (Α)
ο ἁλίρροθος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἁλι- (< ἅλς) + ῥόθιος «ορμητικός, θορυβώδης»].

Greek Monotonic

ἁλιρρόθιος: -ον και -α, -ον (ἅλς, ῥόθος), αυτός που χτυπιέται από τη θάλασσα, σε Ανθ.

Middle Liddell

[ἅλς, ῥόθος
dashed over by the sea, Anth.