σφετεριστής: Difference between revisions
οὐκ ἀθεεὶ ὅδ᾽ ἀνὴρ Ὀδυσήϊον ἐς δόμον ἵκει → this man does not come to the Odyssean palace without the will of the gods
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (ὁ) :<br />qui s'approprie le bien d'autrui.<br />'''Étymologie:''' [[σφετερίζω]]. | |btext=οῦ (ὁ) :<br />[[qui s'approprie le bien d'autrui]].<br />'''Étymologie:''' [[σφετερίζω]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Revision as of 12:50, 8 January 2023
English (LSJ)
οῦ, ὁ, appropriator, opp. ἐπίτροπος, Id.Pol.1315b2.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui s'approprie le bien d'autrui.
Étymologie: σφετερίζω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
σφετεριστής -οῦ, ὁ [σφετερίζω] iemand die zich (iets) toe-eigent.
German (Pape)
ὁ, der sich öffentliches, fremdes Gut anmaßt und als sein eignes braucht, Arist. Pol. 5.11.
Russian (Dvoretsky)
σφετεριστής: οῦ ὁ захватчик Arst.
Greek Monolingual
ο, NMA και θηλ. σφετερίστρια Ν σφετερίζομαι
αυτός που οικειοποιείται παράνομα ξένο πράγμα.
Greek Monotonic
σφετεριστής: ὁ, αυτός που οικειοποιείται κάτι που δεν του ανήκει, σε Αριστ.
Greek (Liddell-Scott)
σφετεριστής: ὁ, ὁ οἰκειοποιούμενος ἀλλότριον· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἐπίτροπος, μὴ σφετεριστὴν ἀλλ’ ἐπίτροπον Ἀριστ. Πολιτ. 5. 11, 33.
Middle Liddell
σφετεριστής, οῦ, ὁ, [from σφετερίζω
an appropriator, Arist.
