διηχής: Difference between revisions
From LSJ
m (LSJ1 replacement) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=diichis | |Transliteration C=diichis | ||
|Beta Code=dihxh/s | |Beta Code=dihxh/s | ||
|Definition= | |Definition=διηχές,<br><span class="bld">A</span> [[conducting sound]], Ar.Did.''Epit.''17, Plu.2.721e, Phlp.in de An.353.12, al.<br><span class="bld">II</span> [[loud]], βρονταί Lyd.''Ost.''22 (Sup.). | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE |
Latest revision as of 10:57, 25 August 2023
English (LSJ)
διηχές,
A conducting sound, Ar.Did.Epit.17, Plu.2.721e, Phlp.in de An.353.12, al.
II loud, βρονταί Lyd.Ost.22 (Sup.).
Spanish (DGE)
-ές
1 que deja pasar el sonido, conductor del sonido ἡ ... φωνὴ πληγὴ σώματος διηχοῦς Plu.2.721e, cf. Ar.Did.17, Phlp.in de An.353.12, Simp.in de An.139.26
•subst. τὸ δ. transmisión del sonido Prisc.Lyd.16.1.
2 sonoro, estentóreo βρονταί Lyd.Ost.22.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui retentit, qui résonne.
Étymologie: διηχέω.
German (Pape)
ές, durchtönen lassend, den Schall fortpflanzend, Plut. Symp. 8.3.3.
Russian (Dvoretsky)
διηχής: пропускающий звук или звучащий (σῶμα Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
διηχής: -ές, ὁ διαβιβάζων τὸν ἦχον, Πλούτ. 2. 721Ε.
Greek Monolingual
διηχής, -ές (Α)
1. αυτός που μεταδίδει ή διαβιβάζει τον ήχο
2. ο πολύ ηχηρός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δι (ά) + -ηχής < ήχος (πρβλ. πολυηχής, υψηχής)].